من یه خواهر ۱۵ ساله دارم ک تازگی ها یه جورایی کمال‌گرا شده با همدیگه خیلی صمیمی هستیم ولی تازگی ها خودشو میکشه کنار هی از مردن حرف میزنه و خب امسال نهم میخونه دیگه قراره انتحاب رشته کنه خیلی حساس شده و فقط شکست هاشو میبینه هرچقدرم بهش میگم تو خیلی خوبی و فلان میگه ن
شبا صدای گریه هاش میاد ولی خودمو میزنم ب اون راه که حداقل گریه میکنه راحت باشه چون اهل دلداری و اینا نیست ب نظرتون چطور کمکش کنم خیلی وضعیتش بد شده
کمال‌گرا شده
و زیاد از مردن حرف میزنه
ببرش مشاوره
برین پیش روان شناس روان پزشکی چیزی
میخوام سرمو بکوبم ب دیوار
ن فکر نکنم چون فقط از نمره هاش و درس حرف میزنه
اون روز من بردمش مدرسه با معاونشون هم حرف زدم ولی اونجا انگار اتفاق خاصی نیافتاده نمره هاش بد نیست و معمولا از سر بی دقتی میره
و میشنه گریه میکنه میگه من ب درد هیچی نمی‌خورم سوال ب این راحتی رو نتونستم بنویسم با اینکه بلد بودم بعد بهش میگم فقط بی دقتی کردی اشکال و نداره و فلان اونجا شروع میکنه خدا چرا منو نمیکشه
