از وقتی ۱۲ سالم شد همیشه از بدنم متنفر بودم
انگار وقتی تو آینه میدیمش شرمم میگرف ک چرا مال منه...با دستای خودم داشتم و دارم داغونش میکنم، از بولمبیا و انورکسیا گرفته تا خونریزی معده... تا الان ک دارم اینو مینویسم
من واقن حالم خوب نیس حتی روانشناس هم نتونس خوبم کنه..کاش میشد صادقانه بگم من میخام برم پیش دیوونه ها زندگی کنم!! اینطوری خیلی راحت ترم
نمیدونم...شاید اگ یکم بزرگتر شم میفهمم اینا الکی بوده
منظورتو نفهمیدم از خودت بدت میاد یا از هیکلت الان چند سالته
چند سالته الان؟
سلام عزیزم
روح و فکرتون رو دوست داشته باشید (بعد معنوی)
جسم و عضلات رو استخوان رو میشه دوست داشت
چرا اخه:( ببین از چیه خودت ناراضی هستی سعی کن اروم اروم و با ورزش کردن اون چیزی که از نظر خودت دوست نداری رو تغییر بدی
و اینکه اعتماد به نفس خیلی مهمه! اعتماد به نفس داشته باش
دوست نوجوان من
در سني ك تو هستي تا حدودي اين حالتها طبيعي ه
تمركز نكن روي بدنت
بيخيال باش ، بزرگتر كه بشي ميفهمي چيزهاي مهمتري در زندگي هست
سه تا پيشنهاد برات دارم
اول مطالعه
دوم مطالعه
سوم ورزش
بهترین راه برای اینکه خودت رو دوست داشته باشی اینه که هواپونوپونو کنی عزیز دلم من واقعا تاثیرش و تو زندگیم دیدم
برای شروع این کار هم کتاب شفای ذهن رو بخون صد درصد حالت بهتر میشه :)
