چهل سال بعدجلوی آینه موهایم را شانه کنم..👵روسری آبی ام را بپوشم وآرام آرام بروم توی آشپزخانه..نگاهت کنم و بگویم :دیدی گفتم میان ..لبخند بزنی☺بگویی : چقدر قشنگ شدی😍یاد وقت هایی بیفتم که جوان بودم.👩ناراحت شوم که پیر شده ام 👵..زشت شده ام ..و تو باز بگویی با موهای سفید بیشتر دوستت دارم👵و من مثل هفده سالگی هایم ذوق کنم😍سر بزنم به قیمه ای که برای بچه هایمان پخته ام ..🍲بعد تو از نوه ی آخرمان بگویی.بگویی این فسقلی عجیب شبیه تو شده..من برایت چای بریزم.☕بچه هایمان بیایند.مدام بگویم :قند نخور آقا.چایی داغ نخور .. بذار سرد شه..تو لبخند بزنی☺من مثل چهل سال پیش شوم و جلوی بچه هایمان سرم را روی شانه ات بگذارم ..💑نوه هایمان را بغل کنیم .👶دخترهایمان سالاد درست کنند و غذا بیاورند ..پسرها سفره بیاورند و بشقاب بچینند..پسر اولمان بگوید :هیچی دستپخت تو نمی شه مامان..عروسمان خودش را برایش لوس کند و بگوید:پس دستپخت من چی ؟!پسرمان نازش را بکشد😍ما از حال خوششان ذوق کنیم ...زیر گوشت بگویم : مرد زندگی بودن را از خودت یاد گرفته.❤باز هم نگاه های مهربانت.👀و باز هم درد زانوهایم یادم برود ...بچه ها بروند خانه هایشان ..ومن از خوشحالی ده بار بمیرم که چهل سال است تو را دارم❤عاشق شادمهرم، ب امید روزی ک برم کنسرتش 🥰
من فرزند کوروشام، یک آریایی، زاده ی ایران🤍 به نام لر و کرد و آذری، بختیاری، مازنی، بلوچ و لک و ترکمن، آره همه ماها باهمیم. فارس و گیلک و عربو تالشو قشقاییو ارمنی، با همیم آره همه ماها با همیم. بیا که جون بدیم ما به این رویا، با عشق ما کور کنیم چشم دنیا، کنار هم دست به دست، به نام ایران ، ایران ایران ایران🕊️کوروش کبیر چه زیبا سخن گفت: اگر در دل کسی جایی نداری، فرش زیر پایش هم نباش.جایی که بودن و نبودنت هیچ فرقی نداره، نبودنت رو انتخاب کن. اینگونه به بودنت احترام گذاشتی. محبوب همه باش، معشوق یکی. مهرت را به همه هدیه کن، عشقت را به یکی...با هر رفتنی اشک نریز و با هر آمدنی لبخند نزن شاید آنکه رفته باز گردد و آنکه آمده برود. آنقدر محکم و مقتدر باش که با این محبت ها و بی مهری ها زمین گیر نشوی. لازم است گاهی در زندگی، بعضی آدمها را گم کنی تا خودتو پیدا کنی.بعضی از آدمارو باید دوست داشت، اما بعضی از آدمارو فقط باید داشت..شجریان تو یکی از آهنگاش میگه :) : به نام نامی ایران به نام نامی انسان به آیین وفاداران به راه و رسم بیداراندلی دارم پر از خورشید نگاهی روشن از باران نگاهی روشن از بارانجز دوست نمیخوانم جز مهر نمیدانم جز عشق نمیخواهممن زاده ی ایرانم جز مهر نمیدانم ...تویی دلبستگیهایم پناه خستگیهایم به هر جا میروم از تو دوباره در تو می آیمکران تا بیکران عشق است بیابان در بیابانت هوای زندگی دارد خیابان در خیابانتجهان تا هست خواهم بود اگر تو جان من باشی برایم خانه باشی خاک باشی و وطن باشیدیار عاشقیهایم تمام سهم دنیایم تو را من زندگی کردم به تعداد نفسهایمکران تا بیکران عشق است بیابان در بیابانت هوای زندگی دارد خیابان در خیابانتتو آن آغوش بی اندازه هستی برای وسعت تنهایی منمن از چشم تو میبینم جهان را تویی آیینه ی بینایی منجهان تا هست خواهم بود اگر تو جان من باشی برایم خانه باشی خاک باشی و وطن باشیمن از تو جان گرفته ام کنم فدای تو ز جان گذر نمیتوان مگر برای تودل از تو بر نمیکنم تویی جهان من دچار تو نمیکند دل از هوای تودل از هوای تو دل از هوای تو ...
من فرزند کوروشام، یک آریایی، زاده ی ایران🤍 به نام لر و کرد و آذری، بختیاری، مازنی، بلوچ و لک و ترکمن، آره همه ماها باهمیم. فارس و گیلک و عربو تالشو قشقاییو ارمنی، با همیم آره همه ماها با همیم. بیا که جون بدیم ما به این رویا، با عشق ما کور کنیم چشم دنیا، کنار هم دست به دست، به نام ایران ، ایران ایران ایران🕊️کوروش کبیر چه زیبا سخن گفت: اگر در دل کسی جایی نداری، فرش زیر پایش هم نباش.جایی که بودن و نبودنت هیچ فرقی نداره، نبودنت رو انتخاب کن. اینگونه به بودنت احترام گذاشتی. محبوب همه باش، معشوق یکی. مهرت را به همه هدیه کن، عشقت را به یکی...با هر رفتنی اشک نریز و با هر آمدنی لبخند نزن شاید آنکه رفته باز گردد و آنکه آمده برود. آنقدر محکم و مقتدر باش که با این محبت ها و بی مهری ها زمین گیر نشوی. لازم است گاهی در زندگی، بعضی آدمها را گم کنی تا خودتو پیدا کنی.بعضی از آدمارو باید دوست داشت، اما بعضی از آدمارو فقط باید داشت..شجریان تو یکی از آهنگاش میگه :) : به نام نامی ایران به نام نامی انسان به آیین وفاداران به راه و رسم بیداراندلی دارم پر از خورشید نگاهی روشن از باران نگاهی روشن از بارانجز دوست نمیخوانم جز مهر نمیدانم جز عشق نمیخواهممن زاده ی ایرانم جز مهر نمیدانم ...تویی دلبستگیهایم پناه خستگیهایم به هر جا میروم از تو دوباره در تو می آیمکران تا بیکران عشق است بیابان در بیابانت هوای زندگی دارد خیابان در خیابانتجهان تا هست خواهم بود اگر تو جان من باشی برایم خانه باشی خاک باشی و وطن باشیدیار عاشقیهایم تمام سهم دنیایم تو را من زندگی کردم به تعداد نفسهایمکران تا بیکران عشق است بیابان در بیابانت هوای زندگی دارد خیابان در خیابانتتو آن آغوش بی اندازه هستی برای وسعت تنهایی منمن از چشم تو میبینم جهان را تویی آیینه ی بینایی منجهان تا هست خواهم بود اگر تو جان من باشی برایم خانه باشی خاک باشی و وطن باشیمن از تو جان گرفته ام کنم فدای تو ز جان گذر نمیتوان مگر برای تودل از تو بر نمیکنم تویی جهان من دچار تو نمیکند دل از هوای تودل از هوای تو دل از هوای تو ...