ما آدما ناشکریم
هر نعمتی داریم، بازم غصه ی نعمت نداشته رو میخوریم...
شما بغل واسه گریه نداری، اونی که سقف واسه خوابیدن نداره چی بگه؟! اونی که نون واسه خوردن ندارع.... اونی که ده ساله تو اقدام و تحت نظر پزشکه و بچه دار نمیشه... اونی که سلامتی نداره و از فشار درد و دارو خوابش نمیبره... اونی که همین امروز عزیزش رو از دست داده.... و....
به خدا همیشه شرایط بدتری هم هست!!!!
مگه همه ی زندگی ها گل و بلبله؟!
هر کس غمشو یه جای دلش قایم کرده!!!
مگه اومدیم این دنیا خوش بگذرونیم و بریم؟! دنیا دار درد و رنجه، اومدیم رنج بکشیم تا روحمون رشد کنه و آماده ی پرواز بشه...
اومدیم بندگی کنیم و رو حرف خدا نه نیاریم...
اومدیم تا هرچقدر که تونستیم گره از کار هم باز کنیم و مفید باشیم...
مگه تهش چند ساله که بخوایم اینقدر ایده آل گرا باشیم؟!
بابت داده و نداده ش شکررررر...