آره واقعا اینو درک میکنم ک آدم حس کنه شوهرش کسیو نداره یه حس ناراحتی مدام هس که همراه آدمه ک چرا همس ...
ببین میدونی من سعی کردم همیشه باشم خیلی جنگیدم حامی خوبی بودم اونم تو نوزده سالگی یوقتا خودم میگم قشنگ تو یه شب بزرگ شدم ولی خوب اینکه آدم بدونه باباش همیشه حامی براش دلگرمی که خوب این برای من و همسرم نبود خیلی نامردی کردن درحق شوهرم کاری که کردن آدم با دشمن اش نمیکنه
وقتی پیام دادی و جوابتوندادم بدون ترجیح دادم بامغززنگ زده ات بحث نکنم چون فهمیدم با خوک نمیشه کشتی گرفت پس پیام ات بی جواب موند بدون از چیه ...