ما میرفتیم کارورزی یه مدرسه ای
مسئول خدماتش یه خانوم خیلی باکلاس مودب و خوش برخورد بود اصلا خودشو دست کم نمیگرف به خودش میرسید و خیلی متشخص بود و بسیار مهربان...تازه بااینکه سنش کم نبود ولی درحال ادامه تحصیل بود(فک کنم دانشگاه ولی نمیدونم چه مقطعی)
هممون دوسش داشتیم و بهش احترام میذاشتیم و به هیچ وجه حتا ذره ای حس ترحم نداشتیم بهش
باور کن معلمایی هم داشتیم که باوجود اینکه جایگاه اجتماعیشون خوبه ولی از بس ناله میکنن غر میزنم میگن نداریم خسته ایم یا با یه من سیبیل وشلخته میان سرکار آدم حس خیلی بدی داره بهشون واصلا حس نمیکنی با یه خانوم موجه و متشخص داری معاشرت میکنی و همه دست کم میگیرنش
خواستم بگم شما هم قوی باش اصلا فک نکن چون مجبوری داری کار میکنی چون زود خسته میشی
فک کن اینم یه چالشه و باید نشون بدی بهتر از همه از پسش برمیای
یاد فیلم ستایش افتادم که فردوس ورشکست شد ولی دوباره از صفر صفر شروع کرد و رف بالا