چه جالب
یه چیزی بگم من فکر میکنم همه این بحث درون گرا و برون گرا به شرایط ادم بستگی داره یعنی زندگی ادمو درون گرا یا برون گرا میکنه
بعد از اینکه ادما بهت تلقین کردن اینجوری هستی بعدش به خوبیاش نگاه میکنی وگرنه چرا ادم باید با غریبه راحت تر باشه؟
اگه یه نفر فامیلش باهاش صمیمی نبودن دوستای مناسبی سر راهش قرار نگرفته بعد خودشم باور میکنه درون گراست و همیشه به تنهایی پناه میبره چون حداقل از ازار ادما در امانه از اون طرف کسایی که برون گران لزوما ادمای خوب نیست بخاطر اینکه میدونه منافع تو روابط اجتماعیه اینطوری میمونه درصورتی که اجتماعی واقعی باید کسی باشه که خیرش به مردم برسه مردم از شرش نترسن که خب من همینطوریم! ولی روابطم الان با خانواده منفی صفره گاهی میرم تاکسی یا دانشگاه یذره حرف میزنم😂