چجوری میشه خویشتن دار بود.اصلا به من نیومده باید تمام ناراحتی و خشممو بریزم بیرون مخصوصا پیش شوهرم

ینی اگه خشممو بریزم تو خودم انقد حرصی میشم و از درون خودمو میخورم، میبینم شوهرمم ادمی نیس که ارزششو داشته باشه بخاطرش تحمل کنم دوستشم ندارم کینه ی دیرینه هم دارم ازش پس میریزم بیرون و کار به دعوا و بزن بزن میکشه..ولی میخوام یه مدت امتحانش کنم ولی میدونم خیلی بهم سخت میگذره شدید..بخاطر بچم و اینکهه اگه خواستم روزی جدا شم خودمو سرزنش نکنم که تقصیر خودمم بود و تلاشمو نکردم که یه روزی پشیمون شم و عذاب وجدان بگیرم...اخه شوهرم واقعا ارزشش نداره ادمیه با کلی ویژگی بد...ازش خیلی بدم میاد اصلا ادم نیس مرام مردونگی نداره عوضش کلی نامرد و عوضی و آشغاله