من تو خونه با مامان بابام تنها هستم و همیشه سرم تو گوشی هست
در نتیجه کسی نمی مونه باهاش حرف بزنم اصلا حرف هم بزنم باهاشون جز مشکلات چیز دیگه ای نمیگن...
اما حالا متوجه شدم نمی تونم مثل قبل روان صحبت کنم اصلا کلمه ای برای حرف زدن ندارم منی که همیشه نطقم باز بوده الان کلمه کم میارم تو حرف زدن به لحظه مغزم هنگ میکنه و نمی فهم دارم چی میگم و چی باید بگم اصلا
منم اینجوریم از بچگی🙁
من گاهی با خودم تو آینع حرف میزنم😐😂
تو آینه با خودت حرف بزن صداتو ضبط کن.
من جات بودم اهنگ زیاد گوش میدادمو میخوندم...برو کلاسی جایی
متن تو گوشی و یا کتاب رو بلند بلند بخون در حدی که خودت بشنوی
شعر و ترانه زمزمه کن.جدول حل کن
از مغز و زبونت کار بکش
شده با خودت حرف بزن ولی ساکت نمون که حرف زدن یادت بره
به جای گوشی کتاب بخون دایره ی لغاتتو گسترده میکنه
بعدشم کم حرفی خودش هنره
اره منم چون تو خونه زیاد با شوهرم عادی صحبت کردم
کتابی و فصیح و بلیغ دیگه نمیتونم حرف بزنم درصورتی که قبلا کلمات قلمبه سلمبه استفاده میکردم
حرف بزنیدحداقل پدرومادرت یادشون نره بخدا این گوشیا وقت تلفی الکیه
مثلا الان خوابم مباد تو این نی نی سایتم
گاهی هم کتاب بخون
سلام عزیزم
متن یادداشت کن، برو جلوی آینه سخنرانی کن
با خودت بلند بلند صحبت کن
با دوستات بجای چت تلفنی صحبت کن 🙂
سلام کتاب بخون.
با خودت تو اینه حرف برن روزی پنج دقیقه و قربون صدقه خودت اخلاقت زیباییت اندامت برو.
واتس اپ یا اینستا خواسی بگو بدم اونجا صحبت کنیم تا بیانت و واژگانت درست بشه و کاملتر بشه. خلاصه این مدلی که هستی نمون
