نه اصلا مقایسه نمیکنم
فقط یه سری استرسای مادرانه اس مثل دور شدن ازش نصف روز
اینکه پسر بچه اس و شیطون نکنه نمونه سر کلاس الیچبته به لطف کلاس زبانی که ثبت نامش مردم این استرس خیلی کم شد چون عاشق کلاسشه و لحظه شماری میکنه بره
و دغدغه دیگه ام اینه که از مشق نوشتن اصلا خوشش نمیاد پسرم پیش دبستانی نرفت و خودم باهاش کار کردم برای لوحه نویسی انقدر بهانه اورد که ولش کردم یه خط مینوشت میگفت خسته شدم بسته موندم موقع مشق نوشتن چه بساطی باهاش دارم😅ولی عوضش یادگیریش خداروشکر خیلی خوبه
همین جا خوبه
من همش استرس دارم. نمیدونم چکار کنم. بچه م یه خورده تو نگه داشتن ادرار مشکل داره. مشکل جسمی نداره خدارو شکر و کاملا سالمه اما تنبله تا نزدیک ریختنش نباشه دستشویی نمیره همش به خودش میپیچه. تنها نگرانیم اینه نکنه تو مدرسه خودشو خیس کنه
وای من از این میترسم بچه های بی ادب تو مدرسه باشن یا بزرگترها اذیت کنند.
بچم دختره و مدرسه دولتی نوشتم
دقیقا یکی از استرسای بزرگ من همینه خیلی خیلی بابت این قضیه ناراحتم راستش انقدر که این قضیه فکرمو مشغول کرده به فکر چیز دیگه ای اونقدرا نیستن چون بالاخره عادی میشه همه چیز خودمونم این دوران و گذروندیم ولی همکلاسی و محیط مدرسه خیلی مهمه برام به هرکی هم میگم مسخره میکنن که مهم معلمه
کلاسای مدرسه ای که من پسرمو ثبت نامکردم طبقه بالاس و اینم منو نکران میکنه مخصوصا پسر بچه ان و بازیاشون خشن همش میترسم همو هول بدن پسر خودمم تازگیا خیلی خشن بازی میکنه و هول میده خواهرشو خیلی نگران این مسئله ام مشکلی پیش نیاد
