قبل ازدواج خودمو آماده میکردم ک اگه شوهرم بداخلاق بود یا دست بزن داشت، چجوری آرومش کنم و باهاش کنار بیام...
اما حالا ک سه سالی هست ک از زندگیم میگذره، میبینم ک خودم شدم آدم بده‌ی زندگیم!!!!!😭😭😭
اونی که طعنه میزنه منم.. اونی ک دعوا میکنه منم... اونی که داد میزنه منم.. اونی که قهر میکنه و بااینکه تقصیر خودشه، حاضر نیس عذرخواهی کنه منم!🤕
و اونی که آرومه، مهربونه، منو عشقم صدا میزنه، همیشه واسه آشتی پاقدم میشه، گل میخره، عذرخواهی میکنه و و و ... اونه!!!❤
الان میاین فحشم میدین، ولی اشکال نداره، من خودم بارها به خودم فحش دادم و شب‌ها گریه کردم ک خدا اخلاقمو درست کنه!! ولی کاش یکی یه راه‌حل بده که چرا من اینجوریم و نمیتونم خودمو کنترل کنم!
از وقتی هم ک بچه اومده، حسابی بدتر شدم! سر بچه داد میزنم و...😭😭😭
ویژگی‌های درونی‌ام هم اینه : آبانی دهه ۷۰ - درون‌گرا - بصری - مزاج سرد و خشک - عاشق فیلم‌های ترسناک خارجی - عاشق هنر و نقاشی
ویژگی‌های شوهرم : بهمنی دهه ۶۰ - درون‌گرا - لمسی - مزاج گرم و خشک - عاشق فیلم‌های عاشقانه ایرانی - عاشق تاریخ
ممنون میشم راهکار بدین
