به نظرتون با شوهر بداخلاقم چکار کنم؟

نمیدونم این مردا چشون شده شوهر من انقدر ب من بی محلی میکنه که همش با خودم میگم حتما من خیلی  زشت و بی دست و پا ام اعتماد بنفسمو از دست دادم ۱۳ ساله ی بار نشده ی تعریف حتی کوچیک ازم کنه 

استارتر عزیزم 

حتما با مشاور صحبت کن 

حتی مشاور تلفنی رایگان هم هست

نمیخوام برات نسخه بپیچم 

ولی من یه بار چند سال پیش دو تا بچه ها رو گذاشتم و رفتم تا پای طلاق رفتم

اما بعدش آشتی کردم و اومدم سر زندگیم شوهرم عالی شد 

اگه خانوادت پشتتن این کارو بکن 

درسته که مدتی از بچه هات دوری و عذاب میکشی ولی در عوض یه عمر زندگی راحتی برای خودت و بچه هات درست میکنی

ببین پدر منم از ۸سالگی کار کرده.. تازه خرج خونواده و خواهر برادراشو داده.. خیلی سختی کشیده.. اما اصلا بداخلاق نیست. کم صبره یکم. مثلا جایی بره یکی ناحق بگه زود عصبانی میشه.. 

دیر کنی تو مطلب جایی غر غر می‌کنه..  اما خییییلی مهربونه. چون محبت ندیده یجورایی عبرت گرفته.  

بعضی خونواده ها اصلا وجدان ندارن. آینده بچه و خانم بچه هاشم بحرانی مبکنن

استارتر عزیز همیشه این طور نیست که بخاطر بچه تحمل کنی بعضی وقتها طلاق بنفع بچه هاست چون دارن تو محیط سمی بزرگ میشن 

خدا پاداش این همه صبر رو بهش بده

عزیزم باهاش هم کلام نشو بعد از هر فحش وکتکی که میزنه تا صدات میزنه بیا سریع نرو یکم خودگیری داشته باش واسه خودت ارزش قائل شو

عزیزم یه اسپند دود کن ذکر یا ودود رو بخون . من یه پیاله هست تووش ایت الکرسی نوشته شدی هروقت شوهرم اینطوری میشه سریع اب میریزم تو اون پیاله بعد اون ابو میریزم تو اب خوردنو تو چاییو تو غذاش اب رو اتیشه سوره قل هولله رو زیادبخون فوت کن سمتش . ذکر الا بذکرالله تطمئن القلوب رو بخون خودتم ارامش میگیری 

اینبار تا آخرش برو 

اگه طلاقت داد که از دستش راحت میشی 

اگرم اخلاقش خوب شد بازم راحت میشی

در هر صورت برد با تو

آه اعصابم خورد شد، کاش بهش میگفتی آره برو بمییررر. مردک نفهم😐

تا زمانی که مظلوم باشی و عزت نفست رو پودر شده ببینی و تلاشی نکنی رفتار شوهرت باهات تغییر نمیکنه .این همه سال صبر کردی چیزی عوض نشد این‌بار تلاش کن عزت نفس خودت رو بالا ببری ببین چی میشه 

ضمیر ناخودآگاه تو ، تو رو لایق این رفتار می‌دونه احتمال اینکه کودکی خوبی نداشتی و توی کودکی هم بهت دست درازی شده باشه وجود داره 

این رفتار اشتباه می‌تونه  از طرف والدین باشه یا برادر ها و حتی معلم ها 

وقتی زیر نه سال رفتاری با کودک میشه اصلا تصوری از اینکه ممکنه والدینش و یا بقیه بزرگتر ها اشتباه کنن نداره یه تنظیم اشتباهی براش ست میشه که من لایق این رفتار هستم با همون تنظیمات توی ضمیر ناخودآگاهش بزرگ میشه بالغ میشه ولی رفتار و تصمیماتش طبق تنظیمات کودکی ضمیر ناخودآگاهش هست که گرفته میشه و چون ذهن برای بقا تلاش می‌کنه هرگونه تغییری رو میذاره پای اینکه بقای تو در خطره 

 میاد آدم ناسالم و مشکل داری رو به نظرت جذاب نشون میده تا بهش بله بگی که زندگیت تغییری نکنه چون فکر می‌کنه با انتخاب های آدم های ناسالم مثل بزرگتر های کودکیت داره به بقای تو کمک می‌کنه 

در واقع ما اگر بدون درمان شدن کسی رو برای زندگی مشترک انتخاب کنیم انگار دست میذاریم روی کسی شبیه به همون والدی که بیشترین آسیب رو بهمون زده چون اصلا ضمیر ناخودآگاه برخلاف ضمیر خودآگاه مون در این زمینه رشد نکرده که بدونه رفتاری که واقعا شایسته ما هست چیه ؟ فکر می‌کنه همون رفتار والدین درسته و تو رو همینطوری پیش می‌بره 

یک راه وجود داره و اون هم تغییر خاطرات کودکیه وقتی خاطرات کودکی اصلاح میشن عملا انگار اون اتفاق ها به اون شکل رخ نداده و اثرشون از روی روان ما پاک میشن و ما تبدیل میشیم به یه آدم سالم با تصمیم های سالم 

قسمت جالب ماجرا اینجاست که بعد از ارتقای عزت نفس ما رفتار طرف مقابل هم بصورت خود به خود با ما ارتقا پیدا می‌کنه و به خودش جسارت نمی‌ده با ما سطح پایین رفتار کنه .

 خاطرات کودکی و تنظیمات ضمیر ناخودآگاهت باید اصلاح بشن تا وضعیتت درست بشه ، راه‌حل دومی هم هست و اون هم فراره میتونی از شوهرت طلاق بگیری و رشد نکنی و همینطوری بمونی و باز توی انتخاب های بعدیت از این تنظیم غلط ضمیر ناخودآگاهت یا به همین شکل یا به شکلی دیگه آسیب بخوری 

مال من اصلا یه چیز دیگس

بخدا انگار شوهر منو میگی

ظرفی که داخلش آیت الکرسی نوشته باشه ارکجابخرم یااینکه خودم بایدداخل ظرف بنویسم منم شوهرم همش بیرون هست وقت استراحتش هم باخانوا دش هست چکارکنم