دوستان ما تقریبا دو سال و نیم از زمان کرونا هیچ جا نرفتیم.قرار شد با پدرشوهرم و مادرشوهرم و شوهرم و بچمو و شوهرم بریم شیراز هوایی.پدر شوهرم بخاطر کارش اتفاقی افتاد کنسل شد و گفت نمیتونم بیام.من توقع داشتم مادر همسرمم بگه چون ما زن و شوهریم نیاد .خانم خوبیه.ولی حق دارم ناراحت باشم؟؟بعد این همه مدت دوست داشتم تنهایی باشیم
و اینم بگم از حق نگذریم خانم خوبیه
حق داری
من جات باشم از شوهرم قول میگیرم‌که یه مسافرت تنهاییم بعدا بریم با روش های دلبرونه ی زنونه😬😁بعدم سفرو سعی میکردم به هممون خوش بگذره سفر دومیم‌ک دیگه راحتتتت .بعدشم مسافرت کلا دسته جمعی خوش میگذره مادر شوهرتونم که میگی خانومه خوبیه پس اذیت نمیکنه که اونم گناه داره 🥺ببریدش
من ناراحت نمیشم
تو این دوران کرونا انقدر تنهایی کشیدیم که قدر بقیه رو بفهمیم
میخواستی تعارف نکنی
من ناراحت نمی‌شدم چون مادر شوهر خوبی دارم عین شما،ولی خب همیشه مادر شوهرم این موضوع رو درک کرده
فقط خوش بگذرون فقط لذت ببر
هیچی وهیچ کس ارزش نداره ارامشتون بهم بزنه
سالهای سال باشوهرت زندگی میکنی ومادرشوهرت نباشه اینقدر سفر برید به احوال امروزت بخندی
من از اینکه دورهمی سفر بریم خیلی خوشم میاد تا حالا نرفتیم . ولی همین گردش های داخل شهری رو هم سعی می کنیم چند نفری بریم تنهایی که خوش نمی گذره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
36 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
40 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
