طبق معمول جز اینجا جایی رو نداشتم...تو خونه خیلی بد اخلاق و مضطرب هستم میدونم که اون علاقه ای به من نداره و خیلی خوشکل تر از من هم دورش هس فاصلمون زیاده دوست دارم داشته باشمش نمیدونم اصلا نامزد داره یا نه نماز هامو اول وقت میخونم تو قنوت دعا میکنم اگر هم حکمتی باشه خب داره منو نابود میکنه... یه آزمون مهمی هم دارم ولی اصلا حالم خوب نیست😔خدا خیلی منو اذیت میکنه دو ماهه تپش قلب دارم و فقط با داروی روانپزشک میتونم غذا بخورم دارو نباشه از ضعف برم تو کما هم نمیفهمم بچه ها خواهشا کمکم کنید امیدم به اینجاست
نا امید نباش
چون مثل منی
بجنگ
چه کمکی آزمون برمیاد؟؟
اینهمه عشق بیخود که چی مثلا داری خودت و میکشی برای کسی که برات تب هم نمیکنه عجیبه ها
از کجا باهاش شناخت داری
مثل این دخترایی که عاشق اون کره ای ها شدن ؟؟
یا همسایه و اشناتونه؟
بخدا منم وضعیتم تقریبا مثل توعه ولی من چند سال وقت گذاشتم چنبار باهاش حرف زدم ولی نمیشه
چله ی زیارت عاشورا گرفتم شمع تراپی کردم ولی هیچ کدوم اثر نزاشت
الانم دارم به خودم امیدواری میدم که برمیگرده چون میگن اگه عشقتون نیاد طرفتون بخاطر اینکه اعتماد به نفس ندارید و باعث میشه اون دفع کنید
تو هم امیدوار باش بخودت برس شاید خدا خواست
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
14 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
