تنها راهش تسلیم خدا بودنه خودتو رها کن بگو خدایا من تسلیمتم هر بلایی خواستی سرم بیار من خیلی ضعیفتم.این راهم امتحان کن
بله درسته...فقط امیدارم بعد اینکارپاداشی باشه که بتونه به روح نابود شدم چیره بشه و بتونه کمکم کنه فراموش کنم این روزای سختمو ...این نگرانم کرده که نکنه شادی یا پاداش بیشتری نسبت به زخم روحی من وجود نداشته باشه در اینده
نگرانم که نکنه هیچ دلخوشی بزرگی باشه که به واسطه اون بتونم به غمم و روح زخمیم غلبه کنم و امید به زندگی خیلی بزرگی بهم بده ...همش فکر میکنم که اگه به بزرگترین هدفت برسی که رشته و دانشگاه خوبی هم قبول بشی اما بعدش غم های بزرگت نذارن لذت ببری چی؟ اونموقع دیگه هیچی ندارم واسه دلخوش شدن بهش اگه اینهمه آسیب ازم دور نشن چیکار کنم؟ جز مردن و تموم شدن چاره ای هست؟
یعنی خدا رو مسبب مشکلاتت میدونی؟ خالق خودت رو؟
میدونی عشق خدا به بنده اش هفتاد برابر عشق مادر به فرزنده ؟
اگه اتفاقاتی تو زندگیت افتاده که خسته ات کرده حق میدم بهت که بی رمق و دل شکسته شده باشی ولی بیا خدا رو بزار جای همه نداشته هات ببین حال دلت چطور میشه
ببین برات چه ها که نمیکنه.... ❤
چطوری این کارو بکنم بخدا خواستم متوجه نمیشه...مگه غیر از اینه که خدا همه اینارو تو سرنوشتم قرار داده و مسببش خودشه دلم از این میسوزه که نمیدونم دارم تاوان چیو میدم منکه همیشه سعی کردم بنده خوبی باشم.اطرافیانم هم میگن تو از خیلی هم سن و سال هات بهتری ...نمیدونم دیگه گیج شدم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
