من ی زن روانی ام و خطرناکم بیاین هرچی لایقمه بهم بگین بیاین فحشم بدین

خب خودت پشت خودت باش...توقع از هیچ کس نداشته باش..من الان با شوهرم مشکل دارم هیچکی برام کاری انجام نمیده...خودم دنبال کارام هستم هم دنبال کارای مهریم هم شکایت بخاطر مزاحمت تلفنی...من پدر دارم برادر دارم خواهر دارم اما همشون به فکر خودشونن یه مادرم هست اونم مریضه چه کنم؟

نیازی نیس در برابر هر اتفاقی واکنش نشون بدید سریع رد شید نذارید چیزی جز خودتون و خونوادتون براتون مهم بشه

ممی تونی عزیزم تو یه مادری ، مادر هر کاری بخواد می تونه انجام بده حداقل کاری که ما مادرا می تونیم برای بچه هامون بکنیم اینه که توی خونه احساس امنیت و آرامش بدیم به بچه هامون . هیچی هم نتونیم بدیم این رو می تونیم بدیم از همین امروز توبه کن و از خدا کمک بخواه که نهایت صبر رو بهت بده تا برای بچه هات مامان مهربونی بشی .

یه مسئله هم همیشه در نظر بگیر همیشه این ما نیستیم که قوی هستیم و بچه ها ضعیف چند سال دیگه جامون برعکس میشه مخصوصا دوران پیری ، دوست داری دوران پیریت یه دختر مهربون و صبور ازت مراقبت کنه یا یه روانی عصبانی ؟

عزیز من رابطتت رو با خدا درست کن نماز بخون دمنوش های آرامبخش بخور این بچه امانته دستته فردا جواب خدارو چی میدی بچه رو نکن دشمن خونیت با خدا به آرامش میرسی 

ههیچ کسی رو هم نداشته باشی اول از همه خدا رو داری بعد هم بچه هااااات 

طوری تربیتشون کن که بهترین حامی برات بشن ، انسان های قوی بار بیان و ترا زیر پر و بال خودشون بگیرن زیاد طول نمیکشه بزرگ شنا .

ببین من یه بچه مخصوصا یه دخترک بهتر از همه شما ها درک می کنم اینو خیلی مطمئنم

من مادر خودم بچه بودم منو می زد خیلی یادم نمیاد بزرگ تر شدم نمی زد ولی سر یه اتفاق فقط یکی دوتا کتک میزد و فحش میداد من زمین می خوردم به جای اینکه بلندم کنه خوبم کنه منو میزد داد میزد من وقتی می افتادم از زمین افتادم نمی ترسیدم ار مامانم میترسیدن

من مامانم و دوس دارم ولی یه حس بدی یه نفرت کمی ازش تو قلبم هست نتونستم خوب و راحت بچگی کنم اون جور که دلم می خواد مادر ایده الم نبود

استاتر با این کار تو همین الانم دخترت ازت متنفره اینو مطمئن باش من هنوزم بزرگ نیستم

درد های خودم کنار

ولی اون بچه اون بچه دوست نداره تو داری اون رو اذیت می کنی

من همیشه می گم دختر آیندمو به بهترین شکل ممکن بزرگ کنم لای پر قو بزرگش کنم 

چون خودم یه سختیایی کشیدم

تو فقط داری بچگی اون رو خراب میکنی

الان میگم که اون دختر چرا از خونه فرار نمی کنه

بعد میگم من بودم مگه می تونستم فرار کنم جی کار می کردم 

یعنی اگه از 7 سال یکم بزرگتر بودم خونه فامیلا رو بلد بودم میرفتم و آخه

من یه دوست صمیمی ندارم خیلی بده

تو داری اون دخترو نابود می کنی 

تو باید بستری شی 

دختر تو بزاری پیش یکی از فامیلا

لطفا نزنش 

من مثل اون نبودم 

ولی خییییییلی خوووووب درکش میکنم

لطفا نزن نزن نزن دست خودت نیست پیش اون نباش نزن نزن ترو خدااااا نزن

گناه داره خب نمیشه بببخشیش؟ شما مادر شدی؟

من واقعا دوستش دارم بخشیدمش و حتی بهش حق دادم اما هیچ وقت نتونستم عاشقش باشم برای خودمم سوال بود چرا اینجوریم؟ تا اینکه خودش بهم گفت و من فهمیدم این تو ناخودآگاهم هست

الهی دوتا دستات خورد بشن. دست هرکسی که بچه رو بزنه

برو یه دکتری که داروی خواب اور نده بهت . خیلیا دارو میخورن و زندگی هم میکنن. خوابم نمیرن

فعلا که نه داستان داره

با یک روانکاو حرف بزن اگر تهرانی میتونی حضوری مراجعه کنی کلینیک مانوشان،اگر شهری غیر از تهران یا اصفهان هستی(اصفهان هم میتونم معرفی کنم بهت)میتونی از خدمات مراجعه ی آنلاین همین کلینیک استفاده کنی،یه کم هزینه ی خدمات کلینیک بالاست البته، ولی ارزشش رو داره

اگر هیچ جوره امکان مراجعه بهشون نداری یه درمانگر اکت پیدا کن،در مورد انتقال خشمت از مادر همسرت به دخترت میتونن کمکت کنن