والا منم یه شوهر دارم ما با هم بحث نمی‌کنیم همیشه ولی بعضی وقتا انقد عصبی میشه تو دلم میگم کاش میمرد البته کار میکنه خرجمونو میده ولی یه مشکلاتی هم هست که آدم میخواد آرامش داشته باشه من حتی بچه دوم ناخواسته باردار شدم که دیگه راهی جز تحمل ندارم من نه پشتوانه مالی دارم برم هم پای بچه گیر.البته پسرم باباشو خیلی دوست داره به طوری که شب میره پیشش می‌خوابه توهم ببین راهی هست که بتونی باهاش هم خونه باشی اونم به خاطر دخترت اگه شرایط مالی داری و جور که میتونی جدا شی.من شوهرمو از خانوادم دور کردم چون خیلی مسائل پیش اومده بود.به هر حال مواظب روحیات دخترت باش
عزیزجان شرایط سختیِ، قطعا آسیب روحی خیلی وحشتناکتر از آسیب جسمی هست
اما صرفا اینکه بخوای جدا بشی چیزی را حل نمیکنه، طبیعتا شما تا آخر عمر بواسطه دخترتون یک رشته اتصال هرچند نازک بینتون باقی میمونه، زندگی شخصی خودتون هم هست آیا امکان استقلال مالی را دارید؟ آیا مسکن مناسب را می تونید تهیه کنید؟ بهرحال برای گرفتن حضانت فرزندتون همین دو مورد را قاضی از شما میپرسه
من نمیگم جدا شو یا نه ولی اگه همسرتون به مشاور مراجعه نمیکنه خودتون که می تونید برید، بلاخره برای گرفتن تصمیم منطقی کمکتون میکنه
ببین عزیزم طلاق هم سخته،،گفتی خانواده بی فرهنگی
داره،خوب اونم تو اون خانواده رشد کرده تاثیر گرفته
یکمی هم خلق خودش خیلی بد وعصبی هست
چقدر خانواده مهمه اگه خانواده خوبی داشت حداقل
باش صحبت میکردن،الانم برو مشاور اخلاق ورفتارش و
بگو ببین اون چی میگه
اگه آدم بدیه چطور میخوای دخترت رو بدی دستش
عزیزم بعضی مردا واقعا خشکن مثل شوهر من هیچی از عاطفه نمیفهمن من اگه یه خونه داشتم وسایلم می‌بردم بدون مهریه میرفتم شما که میگی سوئیت پدرت هست پس راحتی
الان تنها برو مشاوره برای سلامت روح خودت برو اینکه ذهنت باز بشه تا بتونی تصمیم بگیری ، اگر قراره بمونی با شیوه جدید به عنوان یک زن قوی اگر هم قراره جدا بشی باز هم لازمِ قوی باشی روحت سالم باشه
شما الان علاوه بر خودت در مقابل دخترت هم موظف هستی که سالم رفتار کنی
رابطه ی تون چطوره؟رابطه س ک س تون
