اگر مقصر هستید حتما عذرخواهی و اظهار ندامت کنید.
و بعد به حالت عادی خودتون برگردید یعنی انگار هیچچچ اتفاقی نیوفته...خودتون رو بزنید ب اون راه که یعنی متوجه قهرش نیستید...باهاش حرف بزنید بخندید و اگه دید توجه نمیکنه شماهم توجه نکنید وانمود کنید اصلا متوجه نیستید حتی ماچش کنید بغلش کنید اگه دیدید بازم بی تفاوته بگید آخی عزیزم حتما خیلی خسته ای...روال عادی زندگی خودتون رو پیش بگیرید بهش طوری محبت کنید ک انگار اشتی هستین...بعد چند روز ببینه قهرش فایده و تاثیری نداره بیخیال میشه...اگرم چیزی گفت نشنیده بگیرین...انقدر این روش رو تکرار کنید تا از سرش بیوفته....تو آشتی هاتون تو خنده هاتون با ناز و عشوه بگید قهر دوست ندارم...دوتا آدم بالغ هستیم و باید منطقی مشکلاتمون رو حل کنیم قهر جز سردی و دلمردگی چیزی توش نیست..قهرم کرد اول (تاکید میکنم اگر مقصر بودید) نازشو بکشید ولی کش ندید تا لوس نکنه خودش رو