دوستان من به تازگی مشکلی که دارم اینه نمیتونم رو خواسته ام تمرکز کنم
و بشدت استرسی شدم،درحدی که دارم از کار و زندگی میوفتم
میدونم چی میخوام و چیکار باید براش کنم، ولی بازم از انجامش میترسم و تپش قلب میگیرم و نباید بهش فکر کنم
مثلا حس میکنم من خیلی ناتوانم درحالی که هیچ وقت نبودم ولی خب عمیقا همراهمه
شماها چه هدفی دارین، انگیزتون رو چطور شارژ میکنید
راهکار دارین؟
کنکوره هدفت؟
با توکل بر خدا میدونم ک همه چیز ممکنه و خداهم هوامو داره همین کاری ک ازم برمیاد انجام میدم کاری ک ازم برنمیاد میسپارمش بخدا
ببین من از استادم میترسم
دوسال تمام روحیه منو داغون کرده، مشاوره هم رفتم نتونستم بفهمم چی میگه ول کردم
من حتی برای نماز خوندن هم استرس دارم
میدونی حس میکنم هیچی نمیتونه جلوی شکست منو بگیره
قبلا محال ممکن بود اینطوری فکر کنم ، ولی خب پیش اومده
اولا اینک استادتون هم یکی عین خود شماس چرا باید ازش بترسین یا خیلی ب حرفاش توجه کنین دوم اینک سعی کنید در هر شرایط روحی ک هستین شروع کنین برا هدفتون جنگیدن این خودش به شما خیلی روحیه میده شما یادتونه وقتی دانش آموز بودین وقتی تکالیفتونو کامل انجام میدادین خیلی حالتون بهتر بود؟؟الانم همونه هرچی بیشتر تلاش کنین برا روحیه خودتون بهتره و اینهم به خودتون بفهمونین منم چیزی از بقیه کم ندارم کسانی ک تواون عرصه موفق شدن رو بیارید تو ذهنتون وهعی به خودتون بقبولونید ک چون اینا تونستن پس منم میتونم مطمعن باشید ک موفق میشید و بدونید تنها یکی میتونه مانع موفقیت و شکستتون بشه اونم خودتونین
موفق باشید
میترسم شروع کنم فقط همین
انگار یه عالمه صدا درونم میگه ولش کن خراب میکنی، تحقیرت میکنن، مال خودشون میخوان، الکی وقت میذاری، تو هیچی نمیشی ، دعوات میکنن، دروغ میگن
خلاصه هر چی انرژی منفی
چند وقته از شروع کار میترسم،حتی ادامش،حتی تموم کردنش
هیج کس نمیفهمه من چی میگم ولی واقعا حالم بده
مدیتیشن و قرآن و نماز و قرص هم حالمو خوب نمیکنه
اگر راهکار داری بگو ممنونتم
