مخالفم.قبلا چندبار دیگه تو سایت گفتم.شوهرم تک فرزنده.تک فرزندی اصلا خوب نیست اصلا.
کلا میگن شما بچه اول رو تربیت میکنید و اون بچه دوم رو و همینطور تا اخر واقعا جز بچه هایی که خانواده ها نسبت به اعضای دیگه بهشون توجه ویژه ای دارن و متفاوت میشن توجه کنیم همه اعضای خانواده معمولا یه نوع رفتار رو دارن
آره واقعا ما برای دخترم خیلی وقت میذاریم و بازی میکنیم ولی وقتی با بچه های دیگه بازی میکنه اصلا خوشحالیش یه چیز دیگس
جنس بازیشون فرق میکنه اصلا،چون اونا مسائلشون و دنیاشون با ما فرق میکنه،مثلا تو یه موقعیت بازی ممکنه ما پدر مادرا راحت از یه چیزی کوتاه بیایم یا برامون مهم نباشه ولی اگر طرف مقابل بچمون هم بچه ی کوچیک باشه به راحتی ما کوتاه نمیاد یا مثلا اون مسئله براشون خیلی مهمتر به نظر میرسه و حل کردنش هم براشون مهمه و تو این موقعیتهاست که اگر ما بزرگترا دخالت نکنیم بچه ها مهارت حل مسئله و روابط اجتماعی رو یاد میگیرن
من شخصا چون تو شهر غریب هم هستم و دخترم عملا تو این کرونا همبازی که مثل خودش بچه باشه نداره تنهایی دخترم بیشتر آزارم میده
خیلی از تک فرزندا راضین. چرا اینجور فکر میکنید من بیشتر دوستام تک فرزندن نه افسرده ن نه ناراحت. اتفاقا خیلیم موفقن و همه چی براشون فراهمه
به شدت مخالف تک فرزندی هستم
چون به رزاق بودن خدا ایمان دارم و توکل جردم
و دیدم که با به دنیا اومدن بچه ی جدید توو خانواده چه خیر و برکاتی وارد اون خانواده میشه
اگر کمی قناعت توو زندگی باشه میشه خواسته های ضروری شون رو تامین کرد
با افتخار خودم سی سالمه و مادر سه تا پسر دسته گل هستم
شوهرم کارمنده و خونه هم نداریم هنوز اما خدا رو شکر واسه بچه ها کمبودی نمیذاریم
نه خوراک نه پوشاک
خودمم دارم ادامه تحصیل میدم
ارشد میخونم
پسر اخرم بیست روزشه بزرگتر بشه ان شاءالله اقدام میکنم واسه چهارمی
گرچه خدا هنوز لایق دختر داشتن ندیده منو اما خدا رو هزار مرتبه بخاطر بچه هام شکر
شاید چهامی دختر شد
مخالف تک فرزندی ام
همیشه هم میگفتم یا هیچی بچه نمیارم یا حداقل دو تا یکی اصلا خوب نیست
دلیلش واضحه هر پدر مادری توانایی تربیت یه تک فرزند سالم رو ندارن
سخت ترین نوع تربیت ، تربیت بچه تک فرزنده
اینکه چی کار کنی بچه خودشیفته ای بار نیاد عادت نکنه که همه چیز رو مال خودش بدونه ، تصور نکنه دنیا حول محور اون میگرده ، توانایی نه شنیدن داشته باشه ، کار گروهی براش مثل فاجعه نباشه، رشد های شخصیتی ای که فقط با خواهر و برادر تجربه میکنه رو نداره هیچ وقت تجربه نکرده که چطور امکانات رو تقسیم کنه
اینکه والد جلوی خودش رو بگیره که همه چیز رو برای یه بچه نکنه واقعا کار سختیه ، چون همیشه این تفکر رو داره که من چون همین یکی رو دارم پس باید همه چیز مال اون باشه این به نظرشون چیز خوبی میاد 😳 پس بچه کی باید رقابت سالم میل به رشد ، تغییر به سمت بالنده شدن رو یاد بگیره ؟ کسی که صد رو تجربه کرده باشه دیگه نمیتونه تلاش توی خودش به وجود بیاره من اگر تصمیم تک فرزندی هم می بود هرگز توی امکانات بچه رو غرق نمی‌کردم همیشه باید بچه رو تا یه حدی تامین کرد که میل به بهتر و بیشتر خلق کردن توی شخصیتش گم نشه
اگر تک فرزند باشه من باید تمام تلاشم رو بکنم یه خانواده ای رو پیدا کنم که از نظر تربیتی قبولشون داشته باشم و بچه هم سن و هم جنس بچه من داشته باشن اونا هم دغدغه تک فرزندی بچه رو داشته باشن محیطی فراهم کنم که اینا با همدیگه مثل دو تا برادر یا خواهر بازی کنن و وقت بگذرونن و به هم کمک کنن که آثار مخرب تک فرزندی رو توی هم از بین ببرن همیشه هم باید این دغدغه رو داشته باشم که اینا از هم جدا نشن و مثلا خانواده اون بچه قصد اینکه شهر زندگی و خونه رو عوض کنن نداشته باشن
خو چرا این همه سختی بدم ؟ یه بچه دوم میارم دیگه
این یه واقعیته که شرایط تک فرزندی از دو فرزندی سخت تره و والد یه بچه تک فرزند انرژی مضاعف میخواد اصلا نوع بازی کردن با بچه تک فرزند متفاوته ولی متأسفانه خیییییییلیا به اشتباه فکر میکنن جزو اون دسته ای هستن که توانا هستن اونایی که واقعا میتونن دمشون گرم ولی من به شخصه نمیتونم همچین ادعایی داشته باشم
تاحدودی اره نکته های تربیتی ک ب بزرگه گفتم تو همون دنیای بچگونه بازی خیلی جالب ب داداشش گوشزد میکنه برام خیلی هیجان انگیزه البته ک من بشدت ازینکه بزرگه نقش والد یا کمک دست منو بگیره دوری میکنم چون خودش بچس هنوز ولی خب خمیرمایه و ذات بچه ها متفاوته محیطی ک بعدا توش کار کنن ازدواج کنن...
تو این شرایط اقتصادی و نامعلوم کشور ما نهایت یکی بیشتر ظلم به خود بچه هاست
مخالف تک فرزندی هستم احساس میکنم بچه خیییلی شکننده بار میاد
