خسته شدم از دخالت از زنگرانی بیجا از اینکه 30 سالم شده ولی باز بابام زنگ میزنه میگ این کارو نکن اون کارو بکن ازینکه خونوادم پرجمعیته همه تو زندگیم نظر میدن یکی میگه حقوق چقد میگیری یکی میگه با اون ازدواج نکن یکی میگه تنها زندگی نکن یکی مگه مهاجرت کن یکی میگه دکترا بخون یکی میگه سفر نرو .............نمیدونم چرا نمیذارن زندگی کنم تا چیزی ام میگم مامانم شروع میکنه گریه ....بابا منم ادمم افسردگی شدید گرفتم شاغلم پول دارم با یکی هستم خوبه اومده خواستگاری ولی ول نمیکنن
میفهممت😤
این حقو خودت میدی
شاید پدرت حقی داشتع باش اما بقیه اصلا
تروخدا نیاین بگین همین که سایشون رو سرته خدا رو شکر کن حرف من ی چیز دیگس تباه شدیم بس که برامون تصمیم گرفتن امان از حجب و حیای بی خود نشده یه بار به درد و دلم گوش بدن نشده درکم کنن همش نصیحت همش نگرانی تا کی
زندگی خودته
هرجور دوست داری زندگی کن
درسته این حقو خودم دادم ولی نتیجه تربیت غلطه ازوقتی یادمه تو گوشم میخوندن اگه به حرف پدر و مادرت گوش ندی ال میشی بل میشی پدر ومادر من ساده تو یه شهر کوچیک منی که چندین ساله ازشون دورم و پاکم رو قبول ندارن ب جام حرف میزنن ب جام نظر میدن م
خودی باید نشون بدی ولی بدون بی احترامی. هر کاری کوچیکی که نشون بده میتونی موفق باشی و مستقل بودنت رو نشون را انجام بده. هر چند کوچک باشه. فقط زمان نیازه تا دیدشون یکم بهت عوض بشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
40 ثانیه پیش
40 ثانیه پیش
42 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
