حس میکنم کم آوردم دیگه
نه میتونم با کسی از احساسم حرف بزنم
نه راهی جلوم هست به که آینده امیدوار بشم
خسته شدم از زندگی
حتی دیگه پسرم خنده هاش نمیتونه شادم کنه
خیلی تنهام
کاش بخوابم و دیگه بیدار نشم😭
بخاطر پسرت زندگی کن
مشکلت چیه؟
مشکلت چیه عزیزم
تو مادری مجبوری ادامه بدی
چرا خب
خیلی فشار رومه از هر طرف دارم اذیت میشم
دوران بارداریم وحشتناک بود استراحت مطلق بودم مدام درد داشتم
نه تنها حمایت نشدم بلکه یا منت گذاشتن رو سرم یا بهم حرف زدن
بعد زایمانمم که دیگه بدتر هی حرف میشنوم که ظاهرم داغون شده
تو خونه زندگی که انگار من یه کلفتم واسه نگه داری بچه هیچ جوره حرفم برو نداره
اومدم خیر سرم کاری انجام بدم که سر اونم دارم حرف میشنوم
همه اش مقایسه همه اش حرف بی توجهی
دلم تنگ شده نمیتونم خانواده امو درست ببینم دو ساله چپیدم گوشه خونه
هیچ دلخوشی ندارم به هیچی
هیچیم به زن های عادی نبرده
هیچیم
خدا بهتون آرامش بده
لعنت به اين مردهاي بد
خدا منو یادش رفته
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
