کسي فال حافظ نميخواد؟

ز گريه مردم چشمم نشسته در خون است

ببين که در طلبت حال مردمان چون است

به ياد لعل تو و چشم مست ميگونت

ز جام غم مي لعلي که مي خورم خون است

ز مشرق سر کو آفتاب طلعت تو

اگر طلوع کند طالعم همايون است

حکايت لب شيرين کلام فرهاد است

شکنج طره ليلي مقام مجنون است

دلم بجو که قدت همچو سرو دلجوي است

سخن بگو که کلامت لطيف و موزون است

ز دور باده به جان راحتي رسان ساقي

که رنج خاطرم از جور دور گردون است

از آن دمي که ز چشمم برفت رود عزيز

کنار دامن من همچو رود جيحون است

چگونه شاد شود اندرون غمگينم

به اختيار که از اختيار بيرون است

ز بيخودي طلب يار مي کند حافظ

چو مفلسي که طلبکار گنج قارون است 

 تعبیر فال حافظ من:  

 روشنایی و آفتاب خوبی ها در حال طلوع است و این طلعت بسیار مبارک است و سعادت به همراه دارد. اتفاقات شیرینی رخ خواهد داد . شما از در آشتی در می آیید. لحن کلامت را زیباتر کن. خاطرات دردآور را فراموش کن. کاری را که می خواهی انجام بده چون سود سرشاری برایت دارد.

روي تو کس نديد و هزارت رقيب هست

در غنچه اي هنوز و صدت عندليب هست

گر آمدم به کوي تو چندان غريب نيست

چون من در آن ديار هزاران غريب هست

در عشق خانقاه و خرابات فرق نيست

هر جا که هست پرتو روي حبيب هست

آن جا که کار صومعه را جلوه مي دهند

ناقوس دير راهب و نام صليب هست

عاشق که شد که يار به حالش نظر نکرد

اي خواجه درد نيست وگرنه طبيب هست

فرياد حافظ اين همه آخر به هرزه نيست

هم قصه اي غريب و حديثي عجيب هست 

 تعبیر فال حافظ من:  

 در راهی که قدم نهاده ای هزاران رقیب داری که باید از میدان به در کنی. احساس غریبی می کنی اما به همین زودی چشمت به جمال یار روشن می شود و همگان برای اینوصل جشن خواهند گرفت. هیچ دردی نیست که درمان نداشته باشد. طبیب درد تو هم رسیدن به یار است. 

به دام زلف تو دل مبتلاي خويشتن است

بکش به غمزه که اينش سزاي خويشتن است

گرت ز دست برآيد مراد خاطر ما

به دست باش که خيري به جاي خويشتن است

به جانت اي بت شيرين دهن که همچون شمع

شبان تيره مرادم فناي خويشتن است

چو راي عشق زدي با تو گفتم اي بلبل

مکن که آن گل خندان براي خويشتن است

به مشک چين و چگل نيست بوي گل محتاج

که نافه هاش ز بند قباي خويشتن است

مرو به خانه ارباب بي مروت دهر

که گنج عافيتت در سراي خويشتن است

بسوخت حافظ و در شرط عشقبازي او

هنوز بر سر عهد و وفاي خويشتن است 

 تعبیر فال حافظ من:  

 با هر کس طرح دوستی نریز که هر چه صدمه دیده ای از دوست بد بوده است. در عشق شکست خورده ای. اما همه چیز دوباره رو به راه می شود. عشق پاک و بی آلایشت را نصیب هر کسی نکن زیرا آنان ظاهر خوب و باطنی تیره دارند. در زمان احتیاج هم در هر خانه ای را نزن که حاجت تو در زور بازویت می باشد

خوشتر ز عيش و صحبت و باغ و بهار چيست

ساقي کجاست گو سبب انتظار چيست

هر وقت خوش که دست دهد مغتنم شمار

کس را وقوف نيست که انجام کار چيست

پيوند عمر بسته به موييست هوش دار

غمخوار خويش باش غم روزگار چيست

معني آب زندگي و روضه ارم

جز طرف جويبار و مي خوشگوار چيست

مستور و مست هر دو چو از يک قبيله اند

ما دل به عشوه که دهيم اختيار چيست

راز درون پرده چه داند فلک خموش

اي مدعي نزاع تو با پرده دار چيست

سهو و خطاي بنده گرش اعتبار نيست

معني عفو و رحمت آمرزگار چيست

زاهد شراب کوثر و حافظ پياله خواست

تا در ميانه خواسته کردگار چيست 

 تعبیر فال حافظ من:  

 از روزگار انتظار بی اندازه داری و مرتب گله می کنی. زیاد شکایت نکن. حوادثی برایت اتفاق می افتد تا امتحان شوی. غم دنیا را نخور اینها همه خواست خداوند است پس از روزهای خوش زندگیت نهایت استفاده را بکن و از آنلذت ببر و قدر نعمت های خدا را بدان. 

صلاح کار کجا و من خراب کجا

ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کجا

دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس

کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا

چه نسبت است به رندی صلاح و تقوا را

سماع وعظ کجا نغمه رباب کجا

ز روی دوست دل دشمنان چه دریابد

چراغ مرده کجا شمع آفتاب کجا

چو کحل بینش ما خاک آستان شماست

کجا رویم بفرما از این جناب کجا

مبین به سیب زنخدان که چاه در راه است

کجا همی‌روی ای دل بدین شتاب کجا

بشد که یاد خوشش باد روزگار وصال

خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا

قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست

قرار چیست صبوری کدام و خواب کجا 

 تعبیر فال حافظ من:  

 رشته ی کار از دستتان رها شده، برای رسیدن به هدف خواب و رویا را کنار بگذار و تقوی پیشه کن. عجله و شتاب نداشته باش، صبور باش، روزگار وصل نزدیک است. دوست را از دشمن تشخیص بده، گذشته ها را فراموش کن و به روشنایی ها بیندیش.