از وقتی یادم میاد به خواهرم خوبی کردم و به قولی بهش سواری دادم به امید اینکه اونم حداقل احترام رو برام قائل باشه توقع جبران هم نداشتم اما همیشه با بی ادبی و بی احتراپی مواجه شدم وقتی نوجوان بود گذاشتم به حساب اینکه سن حساس یه و فلان. بزرگتر که شد گفتم مجرده بی تجربه است نمیشه کمکش نکنم بالاخره تنها خواهرمه...
.اما از وقتی نامزد کرد گفتم بهتر میشه ولی هزار برابر بدتر شد نه فقط با من ...باهمه رفتار زشت و زننده ای داره حتی با شوهرش...گفتم استرس ازدواج داره و اینا درست میشه...اما بعد از ازدواج هم بهتر نشد که هیچ بدترم شد و توهیناش به من و حتی همسرم هم شروع شد چند بار رابطه مون رو کم کردم باهاش اما هر بار پیش بقیه خودش رو بی تقصیر جلوه میده و میگه من مقصرم...
قطع رابطه کن
بقیه ش مونده هنوز😥
خیلی دلم گرفته بود گفتم درد و دل کنم آروم شم...باور می کنی دوازده ساله من ازدواج کردم هر هفته حداقل دو بار خونه من بود شام یا نهار کلی کمکش کردم چه تو ادامه تحصیل چه ازدواج چه خونه سازی چه حاملگی ...پریروز رفتن لژ صبح تو خونش کار کردم تا غروب چون تازه ساکن شده تو خونش...حتی فرشاشو با هزینه خودم دادم قالیشویی ...وقت شام شده مادرم شام درشدرست کرده بود قرار شد بیاره خونه خواهرم بخوریم.برگشته میگه ظرفام رک جمع کردم.گفتم خب اشکالی نداره این ارکوپالتو باز کنیم چند تا بشقاب برداریم شام بخوریم بعد بشوریم بزاریم سر جاش.میگه من خودم تو اونا غذا نمی خورم بیارم شماها توش شام بخورید؟یعنی باور کن نابود شدم با این حرفش...
سرسنگین شو . ب هیچ وجه دیگه بدون دعوت نرو خونش . بچش ب دنیا اومد مثل مهمون برو کادو بده برگرد . فقط سلام و احوالپرسی اونم رو در رو ک شدید . پشت سرش هم حتی پیش مادرت چیزی نگو هرکی هم ازش حرف انداخت بگو ان شاالله شاد و سلامت باشه . خودتو بکش کنار
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
