یه بیت شعر خیلی قشنگ بگین
هر دم از این باغ بری میرسد تازه تر از تازه تری میرسد مناسب این روزامونه
آبی کا براسود زمینش بخورد زود
دریا شود آن رود که پیوسته روان است
یک عمر دور و تنها، تنها به جرم اینکه
او سر سپرده میخواست من دل سپرده بودم
آن کس که نداند و نداند که نداند در جهل مرکب ابد الدهر بماند
آن کس که نداند و نخواهد که بداند حیف است چنین جانوری زنده بماند
گفته بودی کز برای دیدنم آن قلب تو لرزیده بود
قلب من این جمله را بدجور باور کرده بود
سروده ی خودم
شده دلتنگ شوی چاره نیابی جز اشک من به این چاره ی بیچاره دچارم هر شب
غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن هنر گام زمان است
به خانه ای می اندیشیدم که تو کدبانوی آنی - خانه ای که در آن مرا نیز در شمار کودکان می شمرند، اگرچه سی و چند سال از آن گذشته باشد و عشقی که به من می دهند اکسیری حیات بخش است از عشق دختری به پدر، زنی به شوهر، و مادری به پسرش! آیدای من ! تصور زندگی با تو در آن خانه، بر فراز آن تپه، آنقدر خیال انگیز و شیرین بود، آنقدر شوق انگیز بود، و من در این رویا : چنان فرو رفتم که اگر هم الان عمرم به آخر برسد باز هم خودم را مغبون نمی شمرم… آیدای من تا هنگامی که هنوز کلماتی دارم تا عشق خود را به تو ابراز کنم زنده ام…
دلا بی من چه می کردی تو در کوی حبیب من
الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من
دل فریبان مجلس همه زیور بستند
دلبر ماست که با حسن خداداد امد
در عجبم از این مردم پست
زنده کش و مرده پرست
در دل من چيزي است مثل يك بيشه نور مثل خواب دم صبح
و چنان بي تابم كه دلم مي خواهد
بدوم تاته دشت بروم تا سر كوه
دورها آوايي است كه مرا مي خواند
دلم در دست او گیر است،خودم از دست او دلگیر
عجب دنیای بی رحمی،دلم گیر است و دلگیرم
خدا گر پرده بردارد چه عابد ها شود فاسق
چه فاسق ها شود عابد
چه اولیا ها شود سلفی
چه سلفی ها شود اولیا
چه صادق ها شود کاذب
چه کاذب ها شود صادق
خدا چه صبری دارد که پرده برنمیدارد
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
10 ثانیه پیش
11 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
