دوستان من کل زندگیمو و رفتارشوهرمو اینجا میخوام بنویسم لطفا اگه کسی میدونه که راه دیگه ای هم هست بم بگه واقعا خستم.ما ۵ ساله ازدواج کردیم و یک دختر دو ساله دارم شوهرم از اول خیلی بی مسئولیت بود ولی چون نامزد بودیم زیاد معلوم نمیشد بعد اینکه رفتیم زیر یه سقف ناخواسته طی ۲ماه خدا یه دختر بهمون داد که هیچوقت ناشکری نمیکنم ولی باوجود چنین شوهری زندگی به کام خودم و دخترم تلخه.کارمیکنه ولی کل ماه ۳۰ روزه فقط ۱۰ روزش پول داره چون همه پولش خرج قرض بنزین و مایحتاج بچه و ولخرجیا و بی فکری هاش میشه مثلا هیچوقت ازم نمیپرسه چیا خونه نیست که بخرم همیجوری بدون هماهنگی میخره میاره بهش میگم داشتیم که میگه نفهمیدم خریدم درحالی که چیز های دیگه ممکنه خونه نباشه که بااین کارش دیگه پول برا خریدنشون نمیمونه اونقدرررر گفتم سپردم ولی انگار اصلا مغز نداره ک بفهمه.نه حمایت مالی داره نه حمایت عاطفی بچمو خودم فقط خودم تنهایی به اینجا رسوندم تو کار خونه هم حتی همکاری نداره هرروز از بوی جورابش و... حالت تهوع میگیرم بش میگم انگار ن انگار مدام هم تو گوشیه یا با تلفن صحبت کاری داره اونم یک ساعت یا بیشتر دیگ گاها گوشامو میگیرم ک نشنوم خ هم پرحرفه و وراج.در کل هیچی نمیفهمه از زندگی مشترک یا حتی بیرون رفتنی کیف منو نگه داره منم بچه رو برا خودش عار میدونه یامثلا منو بچه بخوایم ازیه جایی رد بشیم قبل اون برا خودش عار میدونه و ازاینجور رفتارا.فک کنم کل روزو یه ساعت با بچه همراه نیست طوری ک دخترم ازش فراریه.دیگه اونقد یک حرف رو تکرار میکنم تو کل روز مغزم داره منفجر میشه ولی اصلا تو مخش نمیره حتی یه حرف ساده.روانی شدم نمیدونم تنهایی بچه بزرگ کنم به خونه زندگی برسم یا یه مرد گنده رو از نو تربیت کنم که اونم اگه تو مخش بره ببخشید طولانی شد.
یا حدا شو یا فک کن اصلا نیست روش حساب نکن هیچ جوری
مردا کلا اینطورین خودتو خسته نکن
خندم گرفت 😂
ولی واقعا رو مخه
با توجه به عنوان ساعت ۹ بذارش سر کوچه
ای واااای
عمیقا حرفاتو درک میکنم
یه تجربه نزدیک دارم
نمیدونم چی بگم
اینطور آدما عوض نمیشن متاسفانه
فقط دور و اطرافیانو با کاراشون به مرز جنون میرسونن😥
اینها که اخلاق ۹۰ درصد مردهای ایرانی
من نميفمم مردا چرا انقد احمقن اغلبشون
با دومتر قد و هشتاد كيلو وزن عين ى بچه ٦ساله رفتار ميكنن
شغلش چیه مگه
نمونه مشابهش رو دارم. اصلا هرچی میگی تو مغزش نمیره. من تصمیم گرفتم جدا بشم. یه وقتهای خوبی هم باهم داریم اما آینده ای نمیبینم. حداقل خودم یکی باشم خرجم کمتره. الان کارم نمیکنه. مخارج همش با منه.
حقوقشو بگیر خودت‌مدیریت کن یا تنها نفرستش خرید هیچوقت بگو بیا ۳تایی بریم
برا بقیه اشم با مهر و محبت رامش کن
با زبون خوش قربون صدقه
بهش عذاب وجدان بده که آره از صبح انقدر فلان جام درد میکنه همه اش سرپام
دلم فلان چیز و میخواست ولی فلان‌موادشو نداشتم انقدر خوشم میاد بریم خرید با چرخا بچرخیم‌مثل فیلما
از اینجور حرفا دیگه
چیزایی نیاز داری قبل اینکه بخره از چند روز قبل بنویس بهش بده
لازم نیست بیرون رفتنی کیفتو نگه داره بچه رو بده بهش
خیلی چیزا رو برای خودت بزرگ نکن میدونم حالت رو میفهمم چی میگی کوچکترین کارش روی مخته
ولی جورابهای بو گندش زود بشور که خونه بو نگیره
شما که قصد جدایی نداری اگر داشتی خودت بلد بودی تاپیک زدن نمیخواست پس میریم سراغ راه حل هایی که ممکنه یکم به حل مشکل کمک کنه برای پاهاش دوقاشق حنا چندساعت تواب خیس کن وقتی میاد بیست دقیقه پاهاشو بذار توش قارچ پوستیش از بین میره و دیگه بو نمیگیره یا اسپری توی کفشاش بپاش و جوراب نخی براش بخر برای ساماندهی خرید یه کاغذ روی دریخوال بچسبون هرچی لازمه بنویس بهش بگو هروقت خواستی خرید کنی اقلام این لیست روبخر درمورد مسائل شخصیتیش کاری نمیتونی بکنی از دسته هونگ نمیشه جنتلمن بسازی باید همینجوری بپذیریش یه روش جلوگیری خیلی خوب هم انتخاب کن عزیزم
