سلام من قدم ۱۷۳ هست وزنم ۶۱ قبلا ۵۷ بودم و دو سال که کرونا اومده ۴ کیلو اضاف کردم ولی هنوزم لاغرم خانواده هی میگن چاق شدی اندامت زشت شده دیگه مثل قبل نیستی اون موقع فلان بودی دیگه تصمیم گرفتم هرجوری شده بمیرم این چند کیلو اب کنم واقعا به نظرم خودم انقدر چیز بزرگی نیست😣
ضعفت را به خدا بده و او قدرتش را به تو عطا میکند🧡💫سوالات کنکوری و مشاوره انتخاب رشته و بیماریهای دندان و اعصاب کشی و گرافی های دندان و سوال در باره رشته دندان پزشکی در حد توان پاسخ میدم
یه تجربه بگم بهت. الان که دارم اینجا می نویسم کاملاً رایگان، ولی نمی دونم تا کی رایگان بمونه. من خودم و پسرم بدون هیچ هزینه ای یه نوبت ویزیت آنلاین کاملاً رایگان از متخصص گرفتیم و دقیق تمام مشکلات بدنمون رو برامون آنالیز کردن. من مشکل زانو و گردن درد داشتم که به کمر فشار آورده بود و پسرم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت که خدا رو شکر حل شد.
من خیلی خوشبختم از وقتی که یاد گرفتم هر چیزی در درونم هست را نشان دهم. من تمام احساساتم را دوست دارم و اطرافیانم را نسبت به آنهاآگاه میکنم.احساسات عزیزم بازی قایم باشک ما تمام شد.ترس عزیزم مرسی که مرا یاری میکنی خشم مهربانم مرسی که هستی ناراحتی عزیزم چه خوب که هستی دل شکستگی باشکوهم چه خوب که منفی های زندگیم را بهم نشان میدهی. شادی ' خوشحالی `دل خوشی `نفرت `و........
لعنت به کرونا من قبل کرونا۶۰ بودم،واقعااااااا لعنت بهش
لطفا برای شادی روح مادربزرگ مهربونم صلوات بفرستید،۱۴۰۰/۶/۱۸رفتش پیش خدا.فقر چیزی را نداشتن است اما آن چیز پول نیست،طلا و غذا نیست،فقر گرسنگی نیست،فقر همان گرد و خاکی است که بر کتاب های به فروش نرفته کتاب فروشی می نشیند،فقر پوست موزی است که از پنجره یک ماشین به خیابان انداخته می شود،فقر شب را بی غذا سر کردن نیست،فقر روز را بدون اندیشه به سر بردن است دوستان من قبلا خواننده خاموش بودم😅 هر کسی یه نظری داره پس بیاید به نظرات هم احترام بزاریم،باتچکر🌹دلگیرم از جماعت نی نی سایتی👩🦯👩🦯
بچه که بودم توت فرنگی خیلی دوست داشتم واسه همین یه شب توت فرنگیامو با خودم بردم تو تخت که پیش خودم بخوابن ولی صبح بیدار شدم و دیدم توت فرنگی هام له شدن.اون موقع بود که فهمیدم اونی که دوسش دارم رو نباید ببرم تو تخت خوابم چون خراب میشه.یه آبرنگ خوشگل هم خریده بودم. یه روز بردمش مدرسه که به دوستام نشونش بدم ولی وقتی برگشتم خونه دیدم آبرنگم تو کیفم نیست و هیچ وقت نفهمیدم کی برش داشته.اون موقع بود که فهمیدم اونی که دوسش دارم رو نباید به کسی نشونش بدم چون ممکنه ازم بدزدنش بدون اینکه بفهمم کی این کارو کرده.یه کاسه خوشگل داشتم اونم افتاد شکست...چند روز پیش یه کاسه پر توت فرنگی بهم دادن که روش رنگ های آبرنگ بچگیم بود اما نگرفتمش! نخواستم مال من شه که نگران از دست دادنش شم.من انصراف دادم همیشه از دوست داشتن چون هیچ وقت نفهمیدم اونی که دوسش دارم رو چجوری باید نگه دارم...🖤