مادر شوهر خوبش هم بده

سه روز بود که مهمونم بودن و مدام قربون صدقه ی من و بچه ها میرفت. دیروز سرظهر واسه دخترم اتفاقی افتاد که حالش خیلی بد شد. وقتی همسرم اومد و خواستیم دخترم رو ببریم دکتر داشتیم توی اتاق اماده میشدیم که یهو تو اتاق ظاهر شد و با وجودی که خودش و پدر شوهرم دیدن چقدر حال دخترم بده این خانم شروع کرد که همسرت بچه رو لوس کرده منم قبلا زمین خوردم و خانمت فقط پی دکتر بردن بچه است و نمیخواد ببرین و..... در حالی که وقتی دخترم رو بردیم بیمارستان کار به سی تی اسکن  سرم و دارو و کلی ازمایش کشید وقتی برگشتیم خونه هم شروع کرد که از شانس منه و من دیگه نمیام و از این حرفها.و من واقعا جا خوردم که این روی ایشون از کجا پیدا شد. اگه با من مشکل داره چرا سلامت نوه اش رو بازیچه قرار داده. دیشب هم باز قربون صدقه ام رفت و برگشت خونشون و اینبار اگه محبتش رو باور کنم قطعا دوتا گوش دراز روی سرمه

حالا مادر همسر من محبت افراطی به بچه هاش داره و دیگه حتی نمیدونم این محبتش هم واقعیه یا مثل ابراز علاقه به منه

هیچ وقت اجازه ی دخالت ندادم چون میدونه که من و همسرم سرمون به کار خودمونه. هراز گاهی نظراتشو میگه که فلان چیز رو نخرین یا ... اما همسرم در عین احترام کاری رو که خودمون میخوایم انجام میده. اما از این به بعد تصمیم گرفتم باهاش رسمی تر بشم و سرسنگین تر رفتار کنم

حالا دیگه نه تا این حد  . خودمون هم یه روزی مادر شوهر میشیم. فقط خدا کنه یادمون بمونه چی عروسها رو میرنجونه

حرفم اصلا کامل بودن نیست. مگه من خودم کاملم که انتظار داشته باشم ایشون باشن. من میگم کاش خود واقعیمون باشیم . کاش وقتی حتی توی ناخوداگاهمون با کسی مشکل داریم ازش خوب نگیم. رودررو بشینیم و گلگی کنیم. دعوا کنیم تا به اشتی برسیم اما صورتک نزنیم

باز خوبه تکلیفتون رو باهاش میدونین . 

پس واقعا درسته که میگن خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند

همیشه  برنامه ریزی گردش و مسافرت داشتیم به خاطر دخترم تا شاد باشه اما توی دوره ی کرونا که دیگه جایی نمیرفتیم یه خرده رفت و امدمون بیشتر شد چون اونها هم جایی نمیرن خیالم به نسبت راحت بود . اما الان به این نتیجه رسیدم واسه ذهنیت دخترم هم که شده فاصله رو حفظ کنم ترجیح میدم مادربزرگش همیشه براش اون خانم مهربون باشه که هواشو داره