خب بگن میترسی شوهرت زن بگیره، شمام بگو نه بحث این حرفا نیس ، خونه بچه ها راحتتر میخوابن و بالاخره مزاحم شمام نمیشم ب اندازه کافی زحمتتون میدم....
خدایی شوهرت خیلی مرده ، منکه زنم الان میگی نمیتونم تحمل کنم.
خیلی زیاده رفت و آمدتون اونم درحده شب موندن
عزیزم شاید به روتون بخندن و مسخره کنن که این دخترمون ب شوهرش رو داده و فلان و فلان....
اما خودت باید قاطع باشی و عمل کنی
به نظر من این که مستقیما حقیقت رو بگید از همه چیز بهتره. بگید شوهرم ناراحته از این قضیه و به نظر منم حق داره. خونمون خیلی شلوغه و ما فرصت نمی کنیم به کارامون برسیم. و حالا هر دلیل واقعی دیگه ای که وجود داره. مثل اینکه خسته میشید یا هرچیزی. قطعا ناراحت میشه ولی اشکالی نداره. بعدا درست میشه. میدونم ناراحت کردن مادر کار سختیه ولی چاره ای نیست چون زندگیتون داره آسیب جدی میبینه.
من وقتی یه بچه داشتم همش خونه مادرم بودم آخه مامانم تنهاس و میترسه شبم میموندیم اونجا شوهرم شاکی میشد دومی که اومد شوهرم گفت دیگه حق نداری بری اونجا میشینی تو خونه،منم به مادرم گفتم دیگه نمیام شوهرم اجازه نمیده ،الان فقط هفته یکی دوبار میرم یه سر میزنم و برمیگردم ولی شب موندن نه،شماهم باید رک حرفتو بزنی محکم و با احترام،اگه شوهرتو زندگیتو دوست داری یه حرکتی کن
بله خودمم تصمیم گرفتم حقیقت و بگم چون هر بار به یه روش گفتم ولی متوجه نمیشن آخه زشته هر روز هر روز بچه برادر بیاد خونت حالا اومدیم خونه شهرستانمون ده روز بمونیم خواهرم میگفت برادر زادم هم ببرین با خودتون اونم حاضر شده بود بیا گفتم نه این شب که بجز خونه خودتون جایی نمیخوابه مامانم گفت غلط کرده بره
خواهرتونم عجیبه واقعا که راجع به اومدن برادرزادتون نظر میده! تو یه همچین شرایطی به نظرم اصلا مسئولیت قبول نکنید و بچه کسی جز بچه ی خودتون رو نبرید سفر. خدایی نکرده هر اتفاقی بیوفته میندازن گردن شما. رک و رو راست بگید مسئولیتش بالاست و من نمیتونم قبول کنم و کوتاه نیاید.
