احتمال مشکل و این حرفا یه طرف, واقعا بعد ۱۲، ۱۳ سال زندگی دونفره نمی‌دونم حضور بچه چه جوریه؟ اصلا نیاز هست یا نه؟
تو این مدت جلوگیری میکردی؟
منم دو دلم که بچه دار بشم یا نه
اول اقدام کن اصلا ببین میگیره یا نه
من که بنارو همون اول گزاشتم به بچه دار نشدن
اگر خیلی دو دلید بیشتر فکر کنید شاید الان زمانش نباشه
یا حداقل به خودتون آمادگی بدید
ببین خواهش میکنم بخاطر حرف مردم یا فشار اجتماع بچه نیار اگر امادگی مادری وپدری ندارین اگر به محض گریه کردنش یا مریض شدنش یا بدغذاییش یا شلوغ بازیش میخوای بگی عجب غلطی کردم بچه اوردم اگر میتونی بقیه عمرت عاشقانه دوستش داشته باشی و‌گاها حتی براش فداکاری کنی بیار اگر حس میکنی لزومی نمیبینی تین ظلم رو به خودت و اون بچه نکن
بچه خیلی خوبه به شرط اینکه با تمام وجود امادگی مادری داشته باشی نه فقط برای بستن دهن عرف
یه چرخ اینجا بزن روزی چندتا تاپیک هست که عجب غلطی کردم بچه اوردم بعد میری میبینی با رفتارهای طبیعی یه بچه یکساله فغان خانم به هواست
اگه تفاهم دارید آره بیار
از بچه شیرینتر نیست
ولی اگه تفاهم ندارید لطفا فکرشو از سرت بیرون کن
اگه اعصاب داری و اوضاع مالی خوبه بیار چرا نیاری.بعدها تنهایی خیلی اذیتت میکنه.بچه امید آدمه.انگیزس واس ادامه زندگی.
انشاالله خدا دامن همه منتظرا رو سبز کنه
نزار سنتون زیاد بره بالا.اگ واقعا میخای زودتر اقدام کن.من سی سالمه و دومیو باردارم.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
42 ثانیه پیش
43 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
