هفت ساله ازدواج کردم ماشین زیر پام هست ولی جایی بخوام تنهایی یا با کسی برم باید قبلش هماهنگ کنم یعنی نمیشه بگم من میخوام برم فلان جا باید ازش بپرسم میشه برم بعد حالا آقا ناز نکنه اجازه بده معمولا هم اجازه میده ولی من اذیت میشم مثه بچه ها بخوام دنبال اجازه باشم. هرجایی برم باید شام و ناهارم حاضر باشه از در که تو میاد مگر اینکه سالی شیش هفت بار درک کنه و بگه اشکال نداره. شبها دائم میگه چرا دیر میخوابی گوشی رو بزار کنار چشات خسته میشه استراحت کن. مجردی دو سه روزه هم با خواهرام میتونم برم خونه ویلایی بابام اینا ولی با رد کردن مراحل اجازه😐 و خیلی چیزای دیگه. حالا شما بگین من انتظاراتم زیاده یا شوهرای شمام معمولا اینطورن؟ فقط محض درد و دل و فکر خیال💔
باهاش حرف بزن بگو اینجوری نباشه
فاز همچین مردایی رو درک نمیکنم
محض درد و دل تاپیک منو بخون دودستی به شوهرت بچسب😐😐😐
همه همین طورن تازه یکمم بدتر
شوهر منم اینطوریه باید اجازه بگیرم ازش دیگه خسته شدم
خاهر ولله که شوهر خوبی داری منیکی باید هفت خان رستمو بگزرونم تا جایی برم
وااا خوبه که شوهر من همینم نمیزاره
حس نکردم مشکلی باشه . بیشتر خوشی زده زیر دلت
من از شما محدودیتم بیشتره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
57 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
