من حیف نشدم؟ من به این خوبی، چرا همسرم اینجوریه؟

کلیپ تصویری

ببینی ضرر نمیکنی👆

متن: 👇👇

امام صادق(ع) می فرماید که «اُصولُ الکُفرِ ثَلاثَة»؛ اصول کفر سه چیز است. یک «الحِرص»، دو «الإستکبار»، سه «الحَسَد». بعد می‌فرماید که امّا حرص که حضرت آدم را از بهشت بیرون کرد، استکبار و تکبّر که ابلیس را بدبخت کرد، حسد که قاتل کرد قابیل را و الی‌آخر.

باز هم مثال بزنم؟ بزنم؟ خیلی مثال بدی می‌خواهم بزنم. بعضی وقت‌ها، چی بگوید آدم؟ می‌خواهی نزنم اصلاً. آخر من بگویم چه مثالی بود بعد نمی‌زنم. خوب است اینجوری بهتر است. آره آنجوری کنجکاوی اذیتتان می‌کند. من می‌گویم چی بود بعد این مثال را نمی‌زنم. آقا پسر، دختر خانم ازدواج می‌کنند، دختر خانم تا قبل از اینکه ازدواج بکند از خدایش بوده که یک ازدواج خوبی بکند، حالا یک ازدواج خوبی کرده، طمع می‌آید سراغش. به من افراد بیشتری می‌توانند توجه کنند، اخلاقشان بد می‌شود دعوایشان می‌شود.

خیلی از طلاق‌ها طبق آمار سال اول دوم سوم ازدواج است. اکثر طلاق‌ها. چرا؟ من حیف نشدم؟ طمعت را بگذار کنار! کوتاه بیا. یعنی اینقدر ظریف این می‌آید در دل یک دفعه‌ای بدی‌های شوهرش را می‌بیند، یک دفعه‌ای کمبودهای شوهرش را می‌بیند، یک دفعه‌ای احتمالات بهتر را می‌بیند. در آقا هم همین‌طور است.

من که مشاوره نمی‌دهم معمولاً، ولی زوج‌های جوان مشکل پیدا می‌کنند می‌گویم چیه؟ خوشی زده زیر دلت؟ مثال بدی بود ولی این بدی هست در جامعۀ ما. یعنی می‌زند در ازدواج لامصّب نگاه کن. بابا من می‌گویم آدم را از بهشت اخراج کرد! اینها که بهشت نیستند. بالاخره ماها همه عیب و ایراد داریم دیگر. ابلیس نامرد. ابلیس دارد این کار را می‌کند. عروس خانم، تو حیف نبودی به این؟ همین، با همین آدم را از بهشت اخراج کردی. زن و شوهر طمع نداشته باشند باید روز به روز محبّتشان به هم زیاد بشود. از سرمان هم زیاد است. الحمدلله. الحمدلله. آقا چه عشق و محبتی پیدا می‌کنند به هم.

بعضی وقت‌ها یکی‌شان طمع پیدا می‌کند، بعضی وقت‌ها دوتایشان طمع پیدا می‌کند، بعضی وقت‌ها این یکی‌شان، بعضی وقت‌ها آن یکی‌‌شان. دیگر انواع و اقسامش را آدم می‌بیند دیگر. مقام می‌گیری باهاش طمع می‌آید همه چی خراب می‌شود. ازدواج می‌کنی باهاش طمع می‌آید. آقا من روایت است دارم برای. «ما فَتَحَ اللهُ عَلَی عَبدٍ باباً مِن أمرِ الدُّنیا إلّا فَتَحَ اللهُ عَلَیْهِ مِنَ الْحِرْصِ مِثْلَهُ» هر بابی از دنیا را برایت خدا باز بکند طمع هم باهاش می‌دهد. این سرش است، یعنی چی بهش می‌گویند یک کالایی می‌دهند یک چیزی می‌گذارند رویش؟ طمع اینجوری است. سرشت انسان است. آیۀ قرآن را بخوانید. إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً»؛ خلق شده اینجوری! این اینقدر ظریف این می‌آید در دل یک دفعه‌ای بدی‌های شوهرش را می‌بیند، یک دفعه‌ای کمبودهای شوهرش را می‌بیند، یک دفعه‌ای احتمالات بهتر را می‌بیند. در آقا هم همین‌طور است. طمعت را بگذار کنار!