سلام رفقا....عیدتونم کلی مبارک....
والا نمی‌دونم چرا هممون عادت کردیم به راحت اندیشی....اینکه راحت ترین راه رو انتخاب کنیم....ساختن یه زندگی خیلی سخته اما خراب کردنش راحته....
من الان دارم از بیرون به قضیه دوستمون نگاه میکنم مثل همه شما....
اسی داره تو آتیش دست و پا میزنند اومده اینجا یکم خنک بشه یکم آب بریزیم روش اما متاسفانه داره هر لحظه شعله ور تر میشه و باعث و بانی شم خب مسلما ما هستیم....
گل گلیا می‌دونم سخته با یه آدم که دست بزن داره و مامانیه زندگی کرد اما اینم می‌دونم که طلاق اصلا و ابدا راه چاره نیست....
دادگاه و پزشک قانونی و این چیزاتم بله درسته و خیلی جاها هم کارساز ...اما خب اگه شوهرشون قرار بود با این روش بگیر و ببندی رام میشد تا حالا باید میشد که میبینیم نه تنها نشده بلکه جری تر هم شده جوری که داره از راه خانوادش همسرش و بیشتر تحریک میکنه....پس باور کنید این راهش نیست
ميدونم تو دام بزرگي افتادي
ولي شوهرت خرج بچتو ميده؟اگه ميده خرج خودتم ميده سعي كن سازش كني چاره چيه؟
يا انقدر قوي باشي كه جدا بشي سركار بري خرج بچتو بدي خوبيش اينه خونه داري ازين بابت دلت قرصه
ولي ازدواج مجدد خيلييييي بايد چشتو باز كني
بچت بيفته زير دست نامادري؟پدري ك انقد بي عاطفس نامادريم از كجا ملوم ادم خوبي باشه؟بچتو اذيت كنن چي؟؟
يا شوهر كني شوهرت بچتو نخاد چي
به همه اينا فكر كن
عقلاني تصميم بگير نه احساسي
ازدواج تو سن پايين واقعا ريسك بزرگيه
مامان من خودش اذيت شده واسه همين ميگه تا دستت تو جيب تو خودت نره و استخدام رسمي نشي به هيچ وجه شوهرت نميدم
هر کاری میکنی حرص نخور عزیزم فایده نداره یک روز به خودت میای و میبینی الکی حرص خوردی ارزشش رو نداشته شکایت که کردی ببین قانون شوهرتو آدم میکنه یا گوشمالی میده تا آخرش برو از شکایت منصرف نشو
همون ديگه
از همه بيشترم اون بچه گناه داري
تو با خاست خودت زنش شدي ولي اون بچه با خاست خودش كه بدنيا نيومده
من نميدونم تو شهرتون چي درامدش خوبه ولي يه هنر ياد بگير ناخون كاري يا رنگ يا هرچي برا حرفت پيج بزن كم كم مشتري جمع كن
باور كن ناجي خودتي هيشكي جز خودت نميتونه بهت كمك كنه
حتي طلاقم نگرفتي يه هنري ياد بگير
طلاق خوبه اما وقتی که همه راه ها رو طی کرده باشی....ما زنا اگه دست رومون بلند میشه اگه خیلی جاها تحقیر شدیم اولین مقصرش خودمون بودیم چون اجازه دادیم بهمون بی احترامی باشه....میپرسید چرا.... بهتون میگم... وقتی از صبح تا شبمون یکنواختی.... وقتی هیچ سرگرمی برای خودمون نداریم...وقتی یه درآمد حتی کم از خودمون نداریم... وقتی هنوز برای تصمیم گیری های مهم زندگیمون چشممون به حمایت برادر و پدر و دیگرانه ...وقتی به خودمون اهمیت نمی‌دین...وقتی اجازه میدیم دست رومون بلند بشه ... وقتی به همجنسای خودمون رحم نمی‌کنیم ...بله که جنس مخالف به خودش اجازه هر کاری میده...یه نگاه به زندگیه زنای موفق و خوشبخت اطرافتون بکنید ببینید از چه چحربه هوایی استفاده کردن...اونا سختی کشیدم تا زندگیشونو به اینجا رسوندن ...جا نزدن همین ....
اگه به جای این همه برو بیا به دادگاه و این جور جاها که به نظرم فقط سرد کننده آدما تو روابطشون هستن ،یکم رفت و آمدمونو با دفاتر مشاوره بیشتر میکردیم الان زندگیمون گلستون هم که نبود حداقل دیگه توش خبری از کتک و جزو بحث های بی‌خود نبود....
آجی خوشگلم اگه میخوای همه چیزو درست کنی این راهش نیست که پنج ساله دیدت اینه که اون عوض نمیشه....
قطعا اونم حرفایی واسه گفتن داره که مانمیدونیم....
اولین مرحله تغییر پذیرشه....پذیرش تمام شرایطی که توش قرار داری با همه خوب و بدش....
اونوقت میتونی برای ادامه دادن و جنگیدند تصمیم بگیری یا اینکه راحت ترین راه رو انتخاب کنی و فرار رو بر قرار ترجیح بدی...
