بیاید بگید چطوری با سختی ها کنار اومدین
من یه زندگی ام یه طوری هست یه جا رو با زور درست میکنم صد جا دیگه اش خراب میشه
بدتر از همه نه پودارم نخ زیبام و هیچکسو تو زندگیم ندارم .
تنها زندگی میکنم و گاهی به خودم میگم من اگه تو این اتاق بمیرم تا جسدم فاسد نشه کسی متوجه نمیشه من مردم😔 زندگی سختی داشتم و همیشه ارزومه مثل یه ادم عادی زندگی کنم
مگه خونوادت کجان عزیزم
چرا تنهایی گلم از خودت شروع کن بگو
این روزا هم میگذره خواهره خوبم و برات میشن خاطره،،،،مطمئنم سرانجام زندگی شماهم متعالی میشه،،،توکلت به خدا باشه یقین دارم پشیمون نمیشی ،،
من فقط همینو بگم که دبیرستانی بودم..سه روز تمام با مادرم با 10 تا تخم مرغ و 250 تا تک تومنی سر کردیم..مامانم رفت بیرون تلفنمون یه طرفه بود پدربزرگم(پدربزرگ پدریم) فوت شده بود نمیتونستم به مامانم زنگ بزنم اون موقع هم موبال نداشتم به اون صورت..دوست قدیمی مامانم به تلفنمون زنگ زد بهش گفتیم اون به مامانم زنگ زد خبر داد
زندگی یه اتاق هست با هزاران پنجره،،،سعی کن از پنجره امید و آرامش به بیرون نگاه کنی
من مادرم نمیخواست تو خونه باشم یه اتاق گرفتن من تو یه شهرم اون تو یه شهر دیگه راضی ام البته چون سه ماه تو اتاقم زندانی بودم الان حد اقل وضعیتم بهتر شد . نمیدونم چطور بگم زندگی ام انقدر عجیبه که هروقتم تعریف کردم بقیه یا باور نکردن یا بهم توهین کردن و ترجیح دادم که سکوت کنم.
متاسفانه جای تعریف نداره سختی ها جز اینکه بقیه هم ناراحت بشن،بیکس بودن دست آدم نیست ولی تلاش نکردن برای بهتر شدن دست آدم خودشه یکم از راههایی که برات مقدوره کوششت رابیشتر کن حداقل از بی پولی که از همشون بدتر وگند تره دربیای دخترم،باور کنید منم اگه تعریف کنم بهم تهمت دروغ میزنند،ولی سختیهایی دیدم که نگو ولی خدا در یه دوره ای کمکم کرد با همسرم آشنا شدم والانم شکر خدا خوبیم،تا خدا چه بخواهد
از خودم ندارم
ولی یکی از دوستام با زندگی سختی که داشت کنار اومد ،کار کرد،درس خوند، طراح لباس شد،ازدواج کرد
همه اینا رو با سختی و به سختی بدست اورد
زیر بار منت بزرگ شد
بهش تهمت زدن
اما بازم خودشو بالا کشید ،هیچ وقت نمیتونم مثل اون باشم
من بیماری افسردگی دارم هیچ چی خوشحالم نمیکنه تو رو خدا برای ارامشم دعا کنین😔دیگه خسته شدم چندبار خودکشی کردم دارم با گریه تایپ میکنم
10 سالم بود یه تصادف بزرگی کردیم 4 نفر را از دست دادیم فقط بخاطر اینکه من چایی ریختم روی بابام و سوخت کنترل را از دست داد منم مچ دستم سوخت خیلی
اصلا احساس گناه نمیگردم تا اینکه دوست هام بهم گفتن قاتل .. رندگیم تباه تر شد احساس گناه بهم دست داد در درس هام ضعیف شدم من که 6700 میاوردم قلمچی شدم 4000 تراز
به هیچ جا نرفتم حتی مدرسه 15 سالم بود بعد دکتر ها فهمیدن افسردگی شدید دارم از 12 سالگی فقط ضعیف شده
کارم شده بود کابوس و گریه و ... و یه کتاب ..
تا اینکه 18 سال شدم یک دفعه بیدار شدم انگار از مغزم بیرون چیزی کشیدن شدم دختر خوشحال از قبل هم بهتر جالب این بود دیروز گریه میکردم یکدفعه خوب شدم .. همه تعجب کردن
حالتو میفهمم منم پارسال قرص خوردم و تا سه روز خواب بودم و وقتی بیدار شدم تو در و دیوار میخوردم مطمعنن با قرصایی که خوردم باید میمردم ولی خدا نخواست جالب اینه که حتی منو دکتر نبردن میشه بپرسم کدوم شهر هستی؟
