خودت چندسالته؟ تردید ازچه جهت؟ زمان که بیشتر میگذره آدم ترسشم بیشتر میشه فقط باید دید عایا این ترس منشا عقلانی داره یانه؟ یا داره به سمت وسواس فکریو اینا کشیده میشه بچه که میاد اصلا آدم فک میکنه واقعاقبل ازاین من بدون این موجود, دوست داشتنی چطور زنده بودم واقعا این اول بوده یامن؟ برا من که اینطور بود
نه نباید بمیریم و از کار و تلاش بیفتیم نباید هم مثبت فکر کنیم باید همه جوانب رو بسنجیم
معلوم نیست اینده ی کشورمون چجوریه پس نباید تو این شرایط هم بچه دار شد باید ببینیم تو این دو سه سال ایا شرایط برای فرزند آوری وجود داره یا نه
تکلیفمون چی میشه ایا میتونیم با این شرایط کنار بیایم؟ ایا بچمون میتونه تو این شرایط به نحو احسن تربیت بشه ایا میتونه اینده خوب و موقعیت اجتماعی خوبی در اینده داشته باشه؟
خب من از اولش علاقه ای به بچه دار شدن نداشتم
ولی سعی کردم روحیم رو تغییر بدم
اسباب بازی میگرفتیم لباس بچه میگرفتیم
کتاب و مقاله درباره کودک میخوندیم
دیگه خودمون هم این پنج سال باهم کلی خوش گذروندیم و نیاز به بودن یه بچه رو تو زندگیمون احساس کردیم و شرایطش اومدنش رو کم کم فراهم کردیم
اره دوتا
ببین خرج پوشک میخواد قطره میخواد اگه شیر خودت باشه هیچ اگه شیر خشک باشه هم میخواد
من ماهی ده بسته مولفیکس پنج میخردم یک و خورده ای
بیست و چهار عدد هم شیرخشک نان دونه ای ۳۱هزار تومن
اینا ب کنار لباس هست اسباب بازی هست و خلاصه خیلی خرج
البته خدایی ک دندون داده نونم داده با درامد اندکمون از پسش بر اومدیم و میایم توکل کن خودش جور میشه از پول مهمتد صبر و حوصله است بچه توجه میخواد تفریح میخواد صبوری میخواد حوصله میخواد
