😕
تو کشورای دیگه زن و مرد میرن سر کار و با هم خرج زندگیو‌میدن یعنی مثل ایران نیست ک وظیقه مرده ک نان اور خونه باشه
از اون ور حق طلاق ،تحصیل و حضانت و این ها مساویه
حتی مهریه هم ندارن و طبق توافق اموال نصف میشن
اما تو ایران طبق قانون هیچ کدوم از این حق ها ب زن نمیرسه و وظیفه مرده ک کار کنه و نان اور باشه
اگر زن در امدی هم داره میتونه تو خونه خرج نکنه و برای خودش باشه
همه این ها طبق قانونه😁😒
درسته حرفتون،به شرطی که آقا هم تو مسائل خانه داری همپای همسرش کار کنه و وظایف مربوط به خانه داری و بچه داری کاملا بین زن و مرد تقسیم شده باشه،منتها تو جامعه ی ما یا از این ور بوم میفتن یا از اون ور بوم،یعنی یا خانم هم کار بیرون میکنه،هم درآمدشو میذاره برای مخارج زندگی و در مورد هزینه ها مشارکت میکنه هم مسائل مربوط به بچه رو تنهایی مدیریت میکنه،حالا این وسط مرد هم ممکنه گهگداری برای خالی نبودن عریضه کمک های کوچیکی بکنه که همونم لطف میدونه نه وظیفه،خوب تو این سیستم زن نابود میشه،تازه اگه اعتراضی هم بکنه با این نقد مواجه میشه که تو به اندازه ی یه زن خانه دار وقت نمیذاری برای خونه و زندگیت! یا برعکسش زن میره سر کار،تمام درآمدشو برای خودش برمیداره و کوچکترین هزینه ای نمیکنه تو زندگی اما مدام منت میذاره که من سر کار میرم و در حالی که تو هزینه ها مشارکت نداره توقع داره همسرش به اندازه ی اون تو کار خونه و بچه داری مشارکت کنه! تازه اگه مرد اعتراضی هم داشته باشه با این مواجه میشه که همسرت شاغله و از اول میدونستی که زندگی با یه زن شاغل با یک زن خانه دار فرق میکنه! کلا تو عبور از سنت به مدرنیته دچار افراط و تفریط شدیم و این وسط به هر دو جنس یه جاهایی ظلم میشه! هر چند هر چیم باشه توجیه همچین خشونتهایی نمیشه،یا توجیه توقع اینکه یکی از زوجین تنهایی درآمد هر دو زوج دستش باشه و دیگری اصلا اختیاری رو درآمد خودش نداشته باشه،کلا احساس میکنم سیستم تقسیم کارمون مشکل داره،تو همون سیستم یه نفر خانه دار یه نفر شاغل هم زوجین اصلا درکی از ارزش کاری که طرف مقابل میکنه ندارن و نتیجش میشه آدمهایی که با وقاحت زن خانه دار رو مفت خور خطاب میکنن و باعث میشن خیلی از زنها علی رغم میلشون فقط برای اینکه این انگ ازشون برداشته بشه بدون علاقه تن به کارهایی با حقوق ناچیز بدن یا امور مهمی مثل تربیت فرزند و مدیریت خونه براشون بی ارزش بشه،افسردگی بگیرن و بی انگیزگیشون رو بقیه ی خانواده هم تاثیر منفی بذاره،یا برای اثبات اینکه مفت خور نیستن و کارشون ارزش داره بی اندازه منت میذارن سر خانواده و بهشون احساس گناه میدن بابت کارهایی که انجام میدن،از اونطرف برای آقایون هم شاهد این موضوع هستیم که چون کار بیرونشون از طرف برخی خانمها بی ارزش شمرده میشه(برای جبران اینکه کاری که خودشون تو خونه انجام دادن نادیده گرفته شده)این آقایون دست به مقابله به مثل میزنن و باز این دور باطل ادامه پیدا میکنه،از اونطرف قضیه هم زنهای خانه دار و شاغل هم با هم درگیرن که کدومشون بهترن! بدون درک این موضوع که هر کس باید بنا به شرایط خودش و خانوادش انتخاب کنه که شاغل باشه یا خانه دار و ارزشمند بودن یکی ناقض ارزشمندی دیگری نیست
الان بره شکایت کنه هفت ماه دیگه هم رسیدگی نمیکنن
.
هیچ وقت هیچ وقت نزارین شوهراتون بفهمن ک درامد یا پول دارین نتیجش میشه توقع داشتن
من باهاش موافقم. خیلی از خانوم‌ها رو دیدم سر برج تمام حقوقشون رو کامل به شوهرشون میدن.
شکایت کنی بهتره. حساب کار دستش میاد. ولی اگر شکایت نکنی همیشه این وضع رو داری. اینو تجربه ثابت کرده
خوب چشاشو از حدقه درمیاوردی بنظرم
اون خیلی خانمها کارشون کاملا اشتباهه،سیستم زندگی مشترک چیزی فراتر از ارباب و برده هست که یکی مالک یکی دیگه و حتی مایملک طرف مقابل باشه! اگر قرار به هزینه کردن زن هم هست که اصلا هم چیز بدی نیست باید توافق کنن هر کدوم چه هزینه هایی بکنن یعنی هر کدوم با درآمدش بخشی از هزینه ها رو طبق توافق قبلی به عهده بگیره نه اینکه یه نفر پول اونیکی رو هم بگیره و تنهایی براش تصمیم بگیره،البته امیدوارم اون کسایی که میگید حداقل تو کار خونه و بچه داری تقسیم کار عادلانه انجام داده باشن نه که زن هم کار خونه کنه هم عمده ی کار بچه ها با اون باشه هم پولشو تقدیم همسرش کنه تا تنهایی براش تصمیم بگیره! تقسیم کار عادلانه هم منظورم این نیست که مرد گاهی لطف کنه ظرفا رو بشوره،منظورم اینه به همون نسبتی که زن بیرون از خونه کار میکنه مرد کارای خونه رو انجام بده نه به عنوان کمک و لطف،بلکه به عنوان وظیفه،اگه ساعت کاریشون بیرون خونه یکیه،مرد همونقدر که زن توی خونه تمیزکاری میکنه،جارو میزنه،ظرف میشوره،غذا میپزه،به تکالیف درسی و رخت و لباس بچه ها میرسه،شب بالای سر بچه بیدار میمونه و ...مرد هم باید همونقدر همون کارها رو بکنه،همونقدر که زن تو مهمونی کار میکنه و پذیرایی میکنه مرد هم همونقدر همون کارها رو انجام بده،این میشه تقسیم کاری که مرد توش حق داره از زنش توقع مشارکت مساوی تو هزینه ها رو داشته باشه،اونم نه با این عنوان که کارتتو بده دست من اگه یه مسواکم برای خودت خواستی بخری پولشو من لطف کنم از پول خودت بهت بدم،تازه اونم بعد از اینکه صلاح دیدم! نمیشه از سنت و از مدرنیته هر چیزیش به نفع خودمونه برداریم و بقیه رو نادیده بگیریم،یا رومی روم یا زنگی زنگ،یا مشارکت در همه چیز با حفظ کرامت و شان هر دو طرف یا تقسیم کار به صورت یه نفر خانه دار یه نفر شاغل اونم با حفظ کرامت و شان دو طرف،اینو هم خانمها هم آقایون باید رعایت کنن نه اینکه هر کدوم نگاه کنن از سنت چی به نفعشونه از مدرنیته چی همونا رو بردارن!
پول من پول تو کردن در زندگی مشترک‌معنی نداره درسته...
ولی اگر هم " اقتداری" در زندگی وجود داشته باشه هم برای مرد هست هم زن...
زنهای امروزی به اندازه مردها برای زندگی زحمت میکشن پس قرار نیست واسه یک کار مشترک واسه یکی " اقتدار" قاءل شد واسه اون یکی نه...
همین حرفها هست که باعث میشه نظام ارباب و نوکری تو یه جامعه و حتی زندگی مشترک‌وجود داشته باشه!
انسانها فارق از جنسیت ارزشمندن و هیچ جنیسیتی بردیگری برتریت نداره.
