اتفاقا همین کارو کردم و به بچه خودم بی محلی میکردم
ولی دیگران هم هستن خوب . وقتی یه نفر یه ذره قربون صدقه بچم بره اون زهرش رو میریره و چند دقیقه بعد صدای گریه شدددید بچم میاد که نمیدونم چیکار میکنه اصلا به قرآن
حسادت ش در حدیه که اکثر اسباب بازی های بچم رو شکونده و مخفیانه میزاره سر جاش و منم به روش نمیارم و هر دفعه اسباب بازی ها رو میدم که بازی کنن.ولی هیچ کس توی فامیل چیزی دست این نمیده
هزار تا فندک مادرشوهرم اینا رو خراب کرده. این فقط یکیشع
هر روز دست و مای خودش رو با جاقو زخم میکنه
چقدر دلم بهبچه سوخت..کمبود محبت داره دنبال جلب توجهه بنده خدا
یعنی چطور میشه بد عنقی نکنم
خوب وقتی میاد بچم رو بغل میکنه و طوری رفتار میکنه که الان بچه میفته یا وااای افتاد و ما استرس میگیریم همش
هر چی هم نیگی بغلش نکن دو سه روزه و باز بغل میکنه
با زبون خوش که حرف گوش کن نمیشه که
خاهرشوهرم هر وقت که این پسره میخاست دست به بچش بزنه یا بوسش کنه ، با دست هولش میداد و میگفت بوسش نکن و اون هم کم کم دور میشد و بدش میومد از اینکه بره پیش اون بچه شیرین کار.
وقتی بچم میرقصه اونم میره میرقصه و الکی تنه به بچم میزته
فردا هم شام اینجام و من نگران بچمم که چاقو نده دستش یا...
من سوالم این بود چیکار کنم که ازش دوری کنه ولی دوستا کم لطفی کردن و از ده تا جواب دو تاش به درد بخوره
قبلا هر دقیقه میومد تق میزد و بچم رو الکی با در زدن از خواب بیدار میکرد
چند بار که اومد درو باز کردم و گفتم برو بعدا بیا
یا از پشت در گفتم چیکار داری و گفتم بچه خوابش میاد یادخوردم کار دارم و به همه گفت
اگه نیاد پیش بچم نگرانیم از صدمه زدن به بچم کمتره یه مقدار
بیچاره بچه شده توپ فوتبال! اسی تو سعی کن تربیتش کنی گناه داره بچه
خیلی سعی م رو کردم خدا شاهده . پنج سال روش کار کردم. ولی دیگه از دست من کاری ساخته نیست نمیتونم .
باید بره مشاوره . گفتم که حتی پدر خودش هم از دستش عاجزه.
و نمیتونه کنترلش کنه
ولی من سوالم اینه که جطور این وسط بچه مظلوم خودم رو نجات بدم. با توجه به اینکه دختر هم هست اگه پسر بود یه چیزی
واقعا عاجزم نمیتونم هم روی اون کار کنم هم بچه خودم.
بچم دو سالشه به خدا اندازه اون که ده سالشه اذیت نمیکنه
و همیشه اون منو خسته و عصبی میکنه و برای بچه خودم اعصاب ندارم . بمیرم براش که خیلی مظلوم واقع میشه
چیکار کنم که دور بچم نپلکه و دیگه باهاش بازی نکنه . مثلا اگه بهش بگم دیگه باهاش،بازی نکن تو پسری و زشته و ... بعد ممکنه سمتش نیاد ولی به روش های دیگه بچم رو میکشونه سمت خودش و میگه خودش میاد به من چه ، مثلا با گوشی ش کارتون میزاره و بچم میره کنارش . یا مثل اسب می ایسته تا بچم بره رو پشتش و یهو میندازتش.یا در رو باز میزاره و بچم میره دست میزنه به کفش ها و میزاره شون دهنش .
هزار بار درو که ببندم اون الکی میره باز میکنه نیگه گرمه یا برم دستشویی یا ...
اگه بچه طلاق نبودم همین چیزا رو میگفتی .چرا به یه بچه میگی عقده ی .به نظرم بزار باهم بازی کنن فقط حواست بهشون باشه وباهاش صحبت کن .یادش بده با بچه چطور بازی کنه.بچه چه گناهی داره که پدر ومادرش از هم جدا شدن .هیچ وقت کسیو منع نکنید .
