بچه ها شب آرزوها یا شب معمولی
حس میکنم خدا خیلی وقته منو میوت کرده انداخته یه گوشه صدامم نمیشنوه....انصافا اول جوونی اینهمه بدبختی کشیدن حقم نیست
هم خودم بدبختی دارم هم خانوادم بدتر منو تو لجن فرو میبرن همش میام مثبت فک کنم صبحا بلند شم ورزش کنم کتاب بخونم درسای دانشگاه رو بخونم باز یه بحران دیگه از طرف خانوادم پیش میاد و همه چیم نابود میشه
خیلی آرزو دارم ولی با اینهمه مشکل فقط فکر مردن میاد سراغم
دعام کنید بچه ها
دعام کنید... دعا کنید از این وضع در بیام
به جایی رسیدم ک میگم اگر بهزیستی بودم قبلا زندگیم بهتر بود... نپرسید چرا
فقط دعام کنید خدا توی این شب آروزها منم ببینه شاید آرزو های منم بعد اینهمه سال براورده شد💔
