دقیقا همینطوره ، یاد نگرفته
پدرش خیلی مرد زورگو و مستبدیه ، با مادرشوهر بیچاره من هنوز که هنوزه خیلی بد حرف میزنه، خیلی به شوهرم میگم کارای پدرت رو تکرار نکن اما اون اینطوری بزرگ شده ، برعکس من که عشق پدر و مادرم زبون زد فامیل بوده و توقع دیگری از ازدواج داشتم
اره بابا . وقتی ببینه زندکیتون پرشده از محبت و ارامش چرا باید فکر کنه دوسش نداری؟
وقتی مدام به هم بگید دوست دارم دیگه جای شکی باقی نمیمونه ک
میخای این سری بهش نگو ک میخام تغییر کنم. یخورده عاشقونه باهاش دردودل کن بعد از فرداش رفتاراتو تغییر بده ولی انتظار نداشته باش ک همه چی اوکی پیش بره. چون بازم ممکنه این وسط بحثی چیزی پیش بیاد مهم اینه ک بعد اون بحث هم شما ب محبتت ادامه بدی
خیالت راحت. ما تو دعوا کلی حرف به هم میزنیم ولی بعدش بازم عاشق و معشوق...سخت نگیر زندگیو.
ببین عزیزم وقتی باهم یه خورده خوب و مهربون شدید باهاش حرف بزن مثلا بگو هر دختری تو خونه پدرش هم سقفی بالا سرش هست و هم غذایی هست که بخوره پس وقتی من با تو ازدواج کردم تمام نیتم از ازدواج محبت و عشق تو بود بعد با کلمه ها بازی کن حرفای قشنگ بزن یه خورده اقتدار بهش بده بعد توی حرفات بگو در شآن تو نیست مثلا فلان رفتار داشته باشی یا در شآن تو نیست فلان حرف رو بزنی بگو که پدر و مادرای ما قدیمین آگه تو روش زندگیشون رفتار اشتباهی داشتن قرار نیست ما هم داشته باشیم یا بگو خوب حالا پدر و مادرت خوشبختن آیا روش زندگیشون کاری کرد خوشحال باشند بگو دقیقا به کجا رسیدند ? عزیزم کاملا میتونم درکت کنم چون شوهر خودم دقیقا مثل شوهرت رفتار میکرد ولی من مثل تو رفتار نکردم اینقدر حرف زدم البته با آرامش کامل حالا بیا ببین چقدر خوب شده
من نمیگم کاملا حق باشوهرته ها ولی خب یخورده حق بده. شما میگی من بارها خواستم تغییر کنم و نشده خب یجورایی عین دروغه دیگه. پسشوهرت باور نمیکنه
براهمین میگم این سری نگو میخام تغییر کنم فقط و فقط برو بغلش و عاشقونه درددل کن..یخورده از گذشته بگو یخورده از روزای خوبتون بعدم اگه رابطه داشته باشین عالی میشه...
این کارارو بکن انشاالله ک این سری نتیجه بخش باشه برات و بخاطر خودت و زندگی آیندت قدم بزرگی برداری
درضمن، اصلا فکر نکن ک کار سختی قراره بکنی. باور کن محبت کردن خیلی لذت بخشه مخصوصا اگ از ته دلت باشه
برام خیلی سخته که بغلش کنم و احساسات به خرج بدم ، سال هاست حرف عاشقونه نزدیم و اگر الان بکنم خیلی مصنوعی میشه و همسرم باور نمیکنه . حتی خودمم باور ندارم و انگار هر دو میدونیم که الکیه! نمی‌دونم ! شاید به قول اون دوست عزیز باید بارها به هم دورغ بگیم تا باورمون بشه
وای ک چقدر از هم دور شدید ک حتی بغل کردن سخته برات!
اصلا فکر کن دار و ندارت شوهرته..بابای همون بچه‌ای ک میگی بیشتر خودت دوسش داریه!!...اتفاقا برو بغلش اصلا از ته دلت برو بغلش و هیچی نگو...همین که بعد مدتها اینطوری بری بغلش ناخوداگاه بوی تنش باعث تحریکت میشه و حرفای ته دلیت خود به خود میان
برو بغلش گریه‌ت ک گرف بگو چرا انقد دور شدیم من میترسم من از تنهایی میترسیدم چ خوب شد ک دیر نشد و دوباره پیدات کردم...حرف بزن از عمق وجودت..نترس شوهرتم به شیوه خودش همراهیت میکنه
به خوبی هاش فکر کن.به دل بچه هات.تو ازدواج کردی که تنهاییتو پر کنی با همسرت.بشین یکساعت با شوهرت حرف بزن.
بگو همه اختلافات و اخلاقای بدمون به کنار.بیا نیم ساعت فقط خاطرات خوبمونو مرور کنیم.
بخدا خیلی تاثیر داره.لطفا به حرفم گوش کن
