بت خانواده همسر را بشکنید

سلام دوستای عزیزم، شب تون بخیر.

ببین عزیزم، اصلا نگران اخم و تخمشون نباش.

بگذار اخم کنند و از این اخم....

خودت رو نباز، خواسته ات به حقه، اما یک دفعه وارد عمل شدی.

معمولا ما تحمل می کنیم، می کنیم، تا حد نهایت بهمون فشار بیاد، بعد واکنش زیاد نشون میدیم.

همون شعار همیشه، عمل کن، حرف نزن.

باید وقتی همسرت نیست با مادرش سرسنگین میشدی و جلوی همسرت حتی بهتر از همیشه میبودی.

آقایون متاسفانه وقتی پای مادرشون وسط هست کور و کر میشن،مادرشون از نظر اونها همه نوع حقی داره.

نمیتونن متوجه فشاری بشن که با رفتار نامعقول اونها به ما میاد.

پس همه مون تنها هستیم در این شرایط.

اصلا نباید گله و شکایت کرد به همسر.

مشکل از روی باز شما شروع شد،آدمیزاد مریضی داره، بی حوصلگی داره، قهر داره، کار داره، نمیشه که همیشه با روی باز باشیم، گاهی نشون بدید خستگی و بی حوصلگی تون رو تا همه عادت نکنن به روی باز و خوش دائمی شما.

گاهی حرف نزنید، نخندید، تو خودتون باشید.

الکی نه،فیلم بازی نکنید، فیلم تابلوست.

همه مون داریم این روزهارو، کافیه به خودتون توجه کنید.

کار بد هر کس، از یک به دو رسید وارد عمل بشید، دیر کنید این حق برای طرف مسلم فرض میشه و دیگه اجازه ندارید اعتراض کنید از نظر اونها.

اینها چون خودشون سریع واکنش نشون میدن به همه، وقتی شما واکنش نشون نمیدید، میگن پس همه چی اوکیه، بعد که خسته بشید و واکنش بدید بهتون حمله میکنن.

بگذارید براتون مثال بزنم.

روابط دو تا آدم، مثل دو تا کشوره.

هر کی حریم مرزی خودش رو داره.

فکر کنید دشمن وارد کشور شده، ما بگیم اشکال نداره، اون میدونه اینجا کشور ماست، حالا اومده، کشوره همسایه است، زشته.

اونم اول نوک پاشو میگذاره تو کشور، ببینه همه خوابن و نگهبانی سر این کشور نیست و واکنشی وجود نداره، میاد تو.

روزهای دیگه برای خودش خونه میسازه، رفیق هاشو میاره، شلوغ میکنه، دخالت میکنه، اون موقع عاصی میشید و میخواهید بیرونش کنید.

اما مگه حریفش میشید؟

میگه برو بابا، من دو ساله دارم اینجا زندگی میکنم، غلط میکنی به من چیزی بگی،الان رفیقامو صدا میکنم و می ریزن سرتون تا میخورید میزننتون.

دیگه بیرون کردنش کار حضرت فیله. 

اما اگه وقتی نوک پاش رو گذاشت تو کشور،یک تیر میخورد کنار پاش، سریع پس میشینه میگه بابا غلط کردم، منظوری نداشتم، توپم افتاده بود میخواستم بردارم، آقا بیا اصلا این توپ مال شما، کاری داشتید هم در خدمتیم.

حالا از شما که گذشت این، اما با هر کار بدی سریع واکنش نشون بدید.

اگه دفعه های اول اخم و تخم می کردی با وقت و بی وقت اومدنش، اینطوری عاصیت نمیکردی.

الانم نترس،همین دعوا رو بهونه کن و دیگه نگذار زیاد بچه رو ببینن.

از خواهرهای همسرتم نترس.

محل نگذاشتن، فدای سرت، شما بدتر بی محلی کن.

اصلا نرو که واست ادا دربیارن، از الان خودت رو بیحال و مریض نشون بده و نرو.یا یک سر مختصر بزن.

اگه یادت هست بگو بهمون اسم پیجش رو بی زحمت تا بچه ها بگردن.

از تاپیک من خودم رو دوست دارم هم یک اپلیکیشن در اومده، نه تنها متن،بلکه فعل ها و همه مال منه، زحمت نکشیدن حتی بازنویسی کنن با زبون خودشون.

پیداش کنید پلیس فتا سریع اقدام میکنه، تجربشو دارم و پیگیری کردم.

اینها رو پیگیری نکنی،فردا طلبکار در میان که تو کپی میکنی و دست پیش میگیرن که پس نیفتن. 

عزیزم، ممنونم ازت.

اتفاقا چند روز پیش دوستم اومد بهم گفت فلانی پشت سرت اینها رو گفته، حالا نه اون خانم من رو دیده، و نه من ایشون رو.

فقط از دور اسم منو شنیده و از حسادت کلی حرف خنده دار زده بود درباره من.

دوستم ده تا اسکرین فرستاد برام و چند تا ویس و کلی حرف، من فقط در جواب یک استیکر خنده گذاشتم و گفتم نمیدونستم اینقدر معروف شدم.

بعد هم موضوع رو کشوندم به کار و حرف خودمون.اونم ادامه نداد دیگه، چون هر دفعه هرکی پشت من حرف میزنه سریع میاد گزارش میده.

دوستم دختر خوبیه، اما دم به دمش ندادم که اشتیاق نشون بدم.

فرداش هم اومد کلی ازم عذرخواهی کرد که احساس کردم دیشب از اون حرفها ناراحت شدی و ببخشید و من نباید برات خبر میاوردم و اینها.

منم فقط گفتم مهم نیست.

میدونی دیگه اصلا علاقه ای به شنیدن حرف دیگران ندارم، علاقه ای به ثابت کردن خودم ندارم که بگم اون اشتباه میکنه و اینها...

مهم خودم هستم که خودم رو میشناسم و دوستانم هم میدونن که من چه اخلاق هایی دارم و چه اخلاق هایی ندارم.

اکثر حرف های پشت سرمون، از حسادت هست و هیچ پایه و اساسی نداره.

میدونید،خیلی از آدم ها بارها و بارها توی خلوت و تنهایی شون از ما شکست خوردن،بارها خواستند جای ما باشند و نشده.

تمام وجودشان پر ناکامی و یاس هست، مجبورن خودشون رو تخلیه کنن، از لجن درونشون میپاشن به شما.

اینقدر تمیز و درخشان باشید که حتی اگر لجن ریختن روتون،کسی که دیدتون بفهمه این لجن از وجود شما نیست، ریخته شده روتون.

سلام عزیزم، ممنونم.

میخوام کلیات رو اینجا بگم که برای همه اصول کلی در دسترس باشه و نخواد برای یاد گرفتن کلیات هزینه ای پرداخت کنند، بعدش حتما کتاب مینویسم.

اما من یک مشکلی دارم، من استخدام دولت هستم، توی رشته تخصصی ام همه من رو میشناسن، دانشجوهام همه کشور هستند، نه میتونم از اسمم استفاده کنم، نه از صدام و نه از تصویرم.

اگر نه عاشق اینم که تمام این حرفها رو توی قالب یک کلاس آنلاین طراحی کنم.

من برای استفاده همه مینویسم این هارو.

استفاده و معرفی تاپیک ها مساله ای نیست، اما نمیتونم تحمل کنم که یک عده دارن از حرف های من برای خودشون پول در میارن و هیچ تخصصی ندارن جز کپی کردن.

من یک مدت میرفتم کلاس آواز، نه برای خوندن، برای باز کردن چاکراه گلوم.فقط چند جلسه، انگار خشم میریزه بیرون.

ما ایرانی ها عادتمون هست چاکراه گلوی بچه ها، مخصوصا دخترهامون رو ببندیم.

از بس گفتیم ساکت باش، حرف نزن، نخند، جیغ نزن، پر حرف نباش.

بچه ها لازم دارن برن توی یک محیط امن و بازی کنن و بخندن و قهقهه بزنن، اگه نه به مشکل میخورن در بزرگسالی.

هر کس میخواد چاکراه گلوش بهتر بشه، بره یک جای خلوت و فریاد بزنه، تمام خشم وجودش رو.