بنظر من «در حد وسع شوهرتون» ازش توقع داشته باشید حتما. بدون اینکه بهش فشار بیارید.
نمیگم کسی که همسرش ماهی یه تومن میگیره، توقع طلا داشته باشه.
ولی در حد مثلا ماهی ۵۰ تومن حتما برای خودتون خرج کنید. حتما از شوهرتون بخواید. بذارید ببینه شما خرج دارید. عدد هارو همینجوری مثال زدم.
برای خودتون خرج کنید و از همسرتون جانانه تشکر کنید.مردا دوست دارن همسر و بچه شون رو خوشحال کنن و حس قدرت بهشون میده.
اونی که همسرش وضعش خیلی خوبه، خب میتونه هر از گاهی یه آرایشگاه خیلی خوب بره و موهاشو رنگ کنه.
اونی که کمتر داره، یکی دو ماهی پول جمع کنه و آرایشگاه معمولی تر بره، ولی بره.
نگید خودم ابروهامو برمیدارم. پول به آرایشگاه نمیدم. خودم موهامو رنگ میکنم، خودم ....
نه هر ماه، ولی هرچند وقت یک باری حتما از خدمات دیگران مثل آرایشگاه و ماساژ و ... استفاده کنید. (بعد از کرونا منظورمه. من خودم تو این شرایط آرایشگاه نمیرم و ۹۰ درصد خرید هامو اینترنتی انجام میدم.)
شاید یکی وسعش برسه لباس مارک بخره،ولی اونی که کمتر داره هم حداقل میتونه مثلا دوسه ماهی یه بار، یه تی شرت خوشگل برای خودش بگیره. باز هرکسی به وسع خودش.
و مثال های مشابه.
اگه تا امروز بیش از اندازه بی توقع بودین، یک دفعه انقلاب نکنین.
با چیزای کوچولو شروع کنین.
ولی حتما شروع کنین.
بازهم میگم. در حد وسع همسرتون. نه جوری که خدای نکرده شرمنده بشه.
سی سال دیگه بهمون مدال نمیدن که زنم قانع بود و...
یا میرن یکیو پیدا میکنن و مثل چی براش خرج میکنن، یا بلانسبت اینجوری میزنن تو سرمون که تو بلد نبودی، تو مانع پیشرفت شدی و ...