من از شنبه میخوام برم سر کار از ساعت ۸ و نیم تا ۶ عصر تا برسم خونه ساعت ۷ میشه، البته سرویس داریم.برای ماهی ۳۲۰۰ ،
به نظر شما ارزش داره؟
وقت میکنم به خونه و بچه و شوهر برسم ؟
خواهش میکنم اگر کسی تجربه ای داره یا کسی رو می شناسه در شرایط مشابه یه کم راهنمایی کنه.
ممنوووون
بچتون چند سالست؟
به نظر من نه
اسی من یه همچین موقعیت شغلی برام پیش اومد نرفتم
ولی واقعا هر چی فکرشو کردم دیدم برگردم خونه حتی نمیتونم یه چای دم کنم چه برسه که بخوام کارای خونه رو انجام بدم
البته به شرایط مالی وزندگیت خیلی بستگی داره
من اون موقع تازه عروس بودم
خب بچه نداشتم دستمونم خیلی تنگ بود
اگه رفته بودم الان از لحاظ مالی خیلی جلوتر بودیم
ولی خیلی خانواده شوهرم تو زندگیم فضولی میکردن و میومدن خونه مو وارسی میکردن اگه میرفتم سرکار دیگه نمیتونستم به خونه م برسم آبرو برام نمیزاشتن
همکارای من بچه هاشون توسن بچه های شما هستن
تو خونه میمونن با هم
سرویس داره خیلی خوبه
حقوقشم بد نیست
برو یه مدت ببین چه جوریه
تجربه شخصی من: من کارمند بانک بودم سمت و حقوق خوبی هم داشتم ولی وقتی تصمیم گرفتم بچه دار بشم استعفا دادم، اولش خیلی سخت بود چون انگار یه بخشی از شخصیتم رو از دست داده بودم و یک خلا تو وجودم پیدا شده بود، ولی شروع کردم به یاد گرفتن کارهایی که حال خوبی بهم بده یا بشه پروژه ی انجام داد و دورکار( عکاسی ،فتوشاپ، و تا الان چند تا نرم افزار گرافیکی دیگه) این روزها بیشتر از هر وقت دیگه ای از تصمیمم خوشحالم، چون مجبور نیستم بچمو جایی بسپرم( روزهای کرونا) تو کارهایی که بلدم درآمدم بیشتر از هم دوره ای های بانکمه که الان نهایت رئیس شعبه شدن،( که کاریه که مسیولیتش داغون کنندست و فوق العاده انرژی میگیره) در آستانه ۴۰ سالگی فرمون کارم دسته خودمه، و تو فکر گسترشش هستم، تو این مدت تا قبل اینکه به درآمد برسم بارها و بارها از خودم پرسیدم که کارت درست بوده؟
اگر تحصیلات و تخصص یا علاقت چیزیه که بتونی ازش دورکار یا پاره وقت کسب درآمد کنی، من جای تو باشم تو این شرایط از این ۳۲۰۰ میگذرم،
اونموقع که تو بانک بودم وقتایی که فشار کار یا زمان حضورمون اجبارا زیاد میشد احساس برده های زمان فرعون بهم دست میداد، توی اداره ها و سازمانها فقط به فکر منافع خودشون هستن،کاری به این ندارن که تو دوتا مامانی و یه همسر، فقط میخوان رست رو بکشن...
این تجربه من بود، کاراکتر آدمها و خواستشون از زندگی متفاوته، امیدوارم راه درست رو برای خودت و آینده بچه هات پیدا کنی 🌺💖
ممنون که وقت گذاشتید ،منم یه بار به خاطر بچه هام از کارم استعفا دادم ، ناراضی هم نبودم ، بچه هام مهدکودکی نیستن پیش هم میمونن،
شمابینظیری ،کمتر کسی اراده و توان شما رو داره، من لیسانس ریاضی هستم ، واقعا راس میگید توی شرکتهای خصوصی تا میتونن از آدم کار میکشن
لطف داری، اراده کردم و خدا کمکم کرد...
اره خوبیش اینه بچه هات خیلی کوچیک نیستن، ولی همیشه سعی کن کنار کارمندی یه حرفه هم که مورد علاقته یادبگیری،بنظرم محل کار بهترین جا برای ساختن شبکه ارتباطی خودته،
