دو نکته عرض می کنم امیدوارم که مفید واقع بشه
1-- تصور کنید در یک اتاق تنگ و مطلقا تاریک هستید که در اون لحظه به لحظه حالت خفگی بیشتر ایجاد میشه براتون بعد یهو در باز میشه یه نور دلنواز و هوای مطبوع وارد میشه -در اون لحظه چه حالی دارید؟
یا اینکه در عیش و لذت هستید بعد یهو یه هدیه ای میارن براتون که عیش شما چند برابر میشه اونوقت چه حالی دارید؟
حال اموات در هنگام دریافت هدیه شما میلیونها بار از این احوالات بالاتره و غیر قابل وصف.
2-- سنت الهی جل جلاله تخلف ناپذیره که می فرمایند اگر خوبی کنی خوبی می بینی
شما که هدیه برا اموات می فرستی وقتی در زیر خاک مجتاجی هم برات کسی هدیه می فرسته در هنگام حیات هم دعای خیر اموات همیشه بدرقه راهته و چون اموات بسیاری از حجابهای مادی رو ندارن دعاشون سریعتر مستجاب میشه.
و اما این مسئله اصلیه ساده می گم :
اگر زندگان می دانستند که یک صلوات ساده انها که جنباندن لب است و لحظه ای حضور جه فایده عظیمی برای اموات دارد و چقدر به انها کمک می کند
اگر می دانستند که چقدر امواتشان چشم به راه هدایای آنها هستند هرگز آنها را فراموش نمی کردند.
وقتی یاد از دست رفته ای به خاطرتان می آید هرچه می توانید برایش دعا کنید قران بخوانید صدقه دهید
ارواح به صورت پشه و کبوتر و این حرفها نمی ایند بلکه به خاطر شما می ایند
ناگهان یاد کسی کردن نشانه این است که او ملتمس شماست مبادا ناامید برگردانید
