الان تو این اوضاع خیلی سخته برین خونه اجاره کنین. ولی به نظرم سختی اجاره دادن می ارزه به سختی آرامش نداشتن.
عزیزم ،چرا ناراحتی ،بزار به بچت محبت کنن ،از خدا بخواه ،سرت خلوت میشه ،به خودتو زندگیت برس ،مخصوصا به خودت ،من از خدامه ۵ دقیقه بچه هام برن یه جایی ،توو شهر غریب تنهام ،مگه بده بره سمت پدر بزرگ و مادر بزرگش محبت ببینه ؟خوب بود اگه به بچت بی توجهی میکردن؟
منم همین مشکلو دارم
ولی توروشونم واسادم نذاشتم بچمو ازم سرد کنن
چون بعضی ادما واقعا انقدر نفهمن که حتی میذاشتم بچمو میبردن دیگه بهم نمیدادن که مثلا دوسش دارن ولی هرچیزی حدی داره من مادرشم نه اونا این اجازه رو به هیچ عنوان نمیدم برا بچم تصمیم بگیرن براش مادری کنن
مهرمحبت بجا ولی درحدش
اجازه نده انقدبابچت خوب باش بیشتربه خودت عادت کنه نذار هبچ‌جا ببرنش بدون خودت خیلی بچه بدعادت میشه
یه چیزی میگم ببین میتونی یا میشه انجام بده!خوب بسنج
بچه رو گاهی ببر خودت پیششون بگو نگه دارین من کار دارم بعد نرو دنبالش.به خودت برس.هرکار دوس داری.
مادرشوهرمن عاشق بچه منه اما چن بار اینکارو کردم و فهمید رفتم دوردور خودم صداش دراومد!
یا اینکه بچه رو به یه بهانه ای نذار بره یاد بچت بده که خونه خودتونو دوس داره!بچه من جلوی مادرشوهرم میگه مامان قول بده دیگه خونه عزیزجون تنهام نذاری!
البته اگه بچت متوجه میشه.
یا اینکه به همسرت بگو برین اجاره اگه میشه.
یا که خودتو وفق بده اگه نمیتونی ولی باید به چشم بچت یه مادر قوی باشی!
مشکل شما خودتونید نه خانواده همسرتون
3 تا مشکل روحی اساسی دارید که ربطی به خانواده همسر نداره
اولا به شدت اعتماد به نفستون ضعیفه به همین دلیل رو ابراز علاقه خانواده همسر به بچتون حساسید ..چرا ؟؟چون شما انقدر حس تنهایی دارید که رسما بچتون رو جای همسر قرار دادید و ترس از دست دادنش رو دارید ...اگر بچتون پسره که این حس شدیرتره ...شما میترسید دوست داشته نشید و بچتون شما رو نخواد ...اگر کسی اینجا بهتون بگه واااا نزار بچتو ببینن باید بگم اوناهم مشکل عدم عزت تفس رو دارن ....این مشکلات رو حل کنید درست تر میشه ..کمااینکه میگید جاریم حاصر نشد بیاد چون پدرش پولداره همین حرف نشون میده شماهم بودی قبول میکردی ..و این خودش نشانه کمبود عزت نفس هست عزیزم
نازم بشی. همه یه جور درگیرن.سعی کن دیدتو عوض کنی تازه چرا سرکوفت بشنوی جلو روشون برای پدرت دلسوزی کن بگو بنده خدا نداره بگو من یه دخترم براش کاری نکردم. تازه جاریت ببینه اینجوری هستی اون میسوزه. چرا سرکوفت مگه بابات باید خرجتو بده
عزیز دلم ذهنتو تغییر بده. منم خودم خیلی مشکلات کشیدم بی اندازه . اما تا خودت نخوای نمیشه احوالتو تغییر بدی. خدا بزودی هر حاجتی داری برآورده کنه.
خدا تو دل شکسته جاداره دعا کن. دعات و خواستت میگیره. قربون دل شکستت بشم
ممنون از همتون خیلی آروم شدم
ببین عزیزم باید با نواقص خودت روبرو بشی و بپذیری تمام مشکلاتت حل میشه ....من به شما قاطعانه میگم یکی از دلایل اصلی اینکه خانم های ایرانی با خانواده همسر مشکل دارن کمبود اعتماد به نفس خودشونه و بس ..شما تو همین کامنتایی که برات گذاشتن نگاه کن چقدر به جای زن قوی و مادر خوشحال ...زن افسرده و ترسو میبینید ...زن قوی به آرایش و الکی خوشحال بودن نیست جانم ...
شما حرصت میگیره چون طالب این هستی که تمام محبت بچت مال شما باشه و حتی کسیم بهش محبت نکنه ..این زنگ خطره ...شما مالک فرزندتون نیستید ..هیچ پدرو مادری نیستند..اولا شما نقش همسریتو فراموش کردی به نظرم ..توقع محبت از شوهر اول داشته باش و اولویت اول شماهم شوهرت باشه.....دوم لذت ببر از عشقی که به بچت میدن ...میتونستن بی مهر باشن ..بچه شما باید تو عشق بزرگ بشه هم عشق شما و هم عشق ادمهای دیگه ...رک بگم پس فردا شما بچتون عاشق کسی بشه شما از اون ادم هم خوشتون نخواهداومد چون حس از دست دادن خواهید داشت مثل نصف بیشتر مادرهای ایرانی که باهمین حس مادرشوهر های بدی هستن ...تو چی رقابت میکنی آخه ؟؟شما مادرشی هیچکس قدرت نداره باشما براش رقابت کنه اما شما نباید فکر کنی تمامیت بچه برای شماست ..بازم میگم مشخصه که تو روابط با همسرتون یکسری مشکلات دارید و اینکه نشین فکر خونه باش ...یا هرچیز ..درآن لذت ببر ..با بچت با زندگیت ...باور کن ممکنه فردایی برای هیچکدوم ما نباشه ..و شما در این حین نشستی غصه خونه خوردی یا چیزای بی ارزش دیگه
چقدر شبیه همیم. یاد گذشته ی خودم افتادم ....
هر کسی یه مشکلی داره
اینم یه مشکله که حل میشه
