لطفا درس یا تجربه ای که از سالهای زندگیتون و یا زندگی اطرافیانتون دارید رو به اشتراک بذارید یا کار درستی که میخواهید از این به بعد تو زندگیتون بهش عمل کنید
برای خودم میخوام " به من چه ؟" رو توی خیلی موارد زندگیم عادت کنم بگم
یک تجربه امم اینه که هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست
به هیچ کس اعتماد نکنم حتی به چشمام
درس صبوری...
برا منی که خیلی عجولم ..زندگی دهنمو صاف کرد🤐
هیچ وقت زمان رو از دست ندم زمان منتظر من نمیمونه
هر چیزی وقتی داره
یاد گرفتم هیچکی تو زندگی بهم وفادار نیست غیر از مادرم و خداااا
زیادی خوبی نکنم به پای وظیفه می زارن!!
ب کسی خوبی نیومده😂
برای خودت زندگی کن و اصلا خودت و زندگیت رو با کسی مقایسه نکن که سرآغاز دلسردی و ناامیدیه
کاش پربازدید شه
به هیچ کس اعتماد نکنم
برای گناه کسی سرزنشش نکنم
اینکه به چشمهاتم‌اعتماد نکن
مهربونی همیشه هم خوب نیست من از کسایی فکزشم نمی کردم ضربه خوردم پس به هیچ کس اونقدر اعتمادنکن ک اگه کاری کرد نابود بشی
تهش هیچکی جز خودت نمیمونه برات
رو هیچکی حساب باز نکن
همیشه اول با عقل منطق بعد احساس تصمیم بگیر
به هیچکی اونقدر بها نده که بعدا حسرت بخوری
والا کوه تجربم.....به مرد جماعت نباید رو داد...با خنواده همسر دوری و دوستی....غیبت نباید کرد چون بالاخره به گوش طرف میرسه...بدن ادم رفته رفته افت میکنه از جوونی باید به فکرش بود
از هیچ کس هیچ توقعی نداشته باشم
اینجوری ارامشم بیشتره
اینکه خوشبختیمو جار نزنم . اینکه قبل از به سر انجام رسیدن کاری در موردش با کسی صحبت نکنم .
