بچه ها بیاید درباره ضرب المثل 👇 یکم بهم توضیح بدین

اولی در مورد سیاست داشتن تو زندگی و این حرفاس دومی هم مصداق بارز مال حرامه که اخر و عاقبت نداره

یعنی سیاست داشته باش وخوش زبونی کن تاهمه رامت بشن وبه حرفت گوش کنن 

اونیکی هم یعنی هرچقدر زرنگ باشی وقتی یه گیری توی کارت باشه وفکر کنی که خیلی زرنگی آخر سر به نتیجه ی کارات میرسی شاید دیر اما به جزای عملت میرسی

خواهش میکنم بازم تو نت بزنی هرکدومو ده صفحه توضیح واست میاره

بار کج به منزل نمی‌رسید)

جهانی که ما در آن زندگی می‌کنیم قوانینی دارد! قوانینی بر پایه عدالت. 

هر عملی یک عکس والعملی دارد و هر رفتی یک برگشتی. 

خوبی کنی خوبی میبینی و بدی کنی بدی میبینی. 

در این جهان بسیاری از انسان ها از گذشته تا کنون وجود داشتند که این عدالت حاکم بر طبیعت رو زیر پا گذاشتند و همگی به هر نحوی که شده تاوان بر هم زدن این عدالت رو پی دادن .

به عنوان مثال کسی که مال حرام وارد زندگیش می‌کند نباید انتظار داشته باشد فرزندانی که از این مال حرام رشد و پرورش یافته اند فرزندان صالحی باشند نباید انتظار داشته باشد که در زندگیش برکت وجود داشته باشد  این فقط بخشی از مجازات فرد حرام خور است مجازاتی که به صورت غیر مستقیم در زندگی فرد خود را نشان میدهد. (عدالت) هر شخص که در زندگیش عدالت را از بین ببرد و قانون طبیعت را زیر پا بگذارد  مسیر زندگیش تغییر میابد ابتدا از این بی عدالتی سودی به فرد میرسد فرد از این سود نهایت استفاده را میکند!رفته رفته تمام روح فرد گرفتار ناعدالتی می‌شود گرفتار ظلم کردن و گرفتار لذت از دنیا... اما! همه این گرفتاری ها در آخر تاوانی دارد تاوانی بسیار سخت. بد در آخر خودش بدی می‌بیند. کسی که خطا می‌کند انتظار پاداش نداشته باشد. هر خطایی یک  تاوان و مجازاتی دارد. کسی که ظلم می‌کند زمین و زمان دست‌ به دست هم می‌دهند تا آن فردا تاوان خطایش را بپردازد برخی اوقات این تاوان به صورت مستقیم زندگی فرد را دچار تحول می‌کند و برخی اوقات به صورت غیر مستقیم. اما در آخر اصل این است که چه مستقیم چه غیر مستقیم فرد تاوان می‌دهد و باید دانست دنیا دار مکافات است و بار کج هیچ وقت به منزل نمی‌رسید. 

همین قدر به ذهنم رسید. اگه خودت هم چیزی نوشتی قاطی کن هر دوتارو یه چیزی در بیاد آخرش. 

@mehrsakhanoom

خواهش عزیزم❤️❤️

(زبان خوش مارا از سوراخ بیرون می اورد )ما باید با همه ی آدمها دوستانه و با احترام حرف بزنیم. وقتی به نانوایی می رویم، خوب است به نانوا بگوییم: «آقای نانوا! لطفاً دو تا نان به من بدهید.» وقتی می خواهیم سوالی از معلّم خود بپرسیم، خوب است بگوییم: «خانم معلّم! اجازه می دهید من یک سوال از شما بپرسم؟» اگر خواستیم از مادرمان بپرسیم که برای ناهار چه غذایی آماده کرده، بهتر است بگوییم: «مادرجان! دست شما درد نکند. برای ناهار چه غذایی پخته ای؟»

وقتی ما با دیگران دوستانه و مهربانانه حرف می زنیم. آن ها هم با همین طور حرف می زنند و تلاش می کنند که کارهای ما را بهتر و زودتر انجام بدهند.

حتی اگر ما با آدم های بی ادب و عصبانی هم دوستانه حرف بزنیم، آن ها هم آرام می شوند و دوستانه جوابمان را می دهند. ضرب المثلی داریم که می گوید: «زبان خوش، مار را از سوراخ بیرون می آورد.» یعنی اگر با بدترین آدم ها هم با زبان خوش و دوستانه حرف بزنیم، آن ها هم آرام می شوند و حرف ما را گوش می کنند.

انشا رو خودم ننوشتم

خواهش میکنم