روهان؛رامان؛هامان؛رادوین؛رایان؛رادین
اینام بنظر خوبه
اینکه داری مادر میشی و هنوز تفکر و ایدئولوژی مشخصی نداری و متوجه نشدی کدوم راه به حقیقت نزدیکه خیلی عجیبه... مادر و پدر فقط بچه نمیارن، مربی هم هستن... کاش تا این سن تلاشت رو برای پیدا کردن حقیقت کرده بودی تا الان میتونستی کمک بیشتری به بچه ات کنی.....
بچه ات به دنیا میاد با هزاران تفکر مختلف رو به رو میشه و تحت تاثیر جامعه اش و دوستان یه تفکری رو انتخاب می کنه... و مادرش با یک دنیا کشش و جاذبه مادری حرفی برای گفتن نداره!!
دوست عزیز برداشت شما اشتباهه. من اتفاقا کاملا تکلیفم با خودم و ایدئولوژیم مشخصه (که از مطالعه بسیار به دست اومده و اینجا لزومی نمی بینم برای شما شرح بدم) اما از اونجایی که برای آزادی طرز فکر فردی احترام و اصالت قائلم، برام مهمه که به فرزندم هم این آزادی رو بدم ویک تفکر خاص رو به عنوان تنها راه درست بهش تحمیل نکنم. شما هم قبل از اینکه دیگران رو پیش قضاوت کنی، بهتره به این موضوع فکر کنی!
خوب شد جمله قضاوت نکنین سر زبون ها افتاد!!
شما میگی من نمیخوام هیچ ایدئولوژی رو به بچه ام منتقل کنم
ما میگم حیفه از این ظرفیت مادری استفاده کن، اگه مطالعات بسیار کردی، حاصل این مطالعات رو در اختیار بچه ات بذار، تا اینکه یه لوح سفید رو بخوای بسپاری به محیط اطراف و دوستاش تا اونا طراحیش کنن
اگه اتهام قضاوت نباشه باید گفت، نه حالت استبداد تفکر خوبه نه انفعال فکر!
بالاخره شما به عنوان پدر و مادر به یه اندیشه واحد رسیدی که حق داری از قبل از تولد و از زمان بارداری این اندیشه رو در اختیارش بذاری! .... دوران کودکی و به خصوص جنینی بیشترین تاثیر پذیری رو انسان داره!
مادر این فرصت رو از دست بده به این امید که بزرگ بشه و بره تا به اندیشه ای برسه !... اون چیزی که ثابت شده انسان از زمانی که به تکلم میاد خط فکری مشخص شده!
هوشمندی اینه که مادر از داشته هاش بگه و هر روز هروز تشویق کنه به اندیشیدن!
من قطعا به بچه م "انسانیت"، "اندیشیدن" و "تحلیل" رو یاد میدم و اجازه میدم در معرض تمام ایدئولوژی ها و طرز فکرها (از جمله طرز فکر خودم) قرار بگیره تا خودش بتونه راه درست رو در نهایت آزادی پیدا و انتخاب کنه. چون هیچ کس نه من و نه شما نمی تونیم 100 درصد مطمئن باشیم که راهی که ما میریم درسته و صراط مستقیمه و بقیه راه ها اشتباه!... بنابراین تصمیم ندارم از اول طرز فکر خودم رو مثل وحی منزل بهش القا کنم و به نوعی شستشوی مغزی بدمش.. و چون نمی دونم وقتی 18 سالش یا 20 سالش میشه چه راهی رو انتخاب می کنه، این اجازه رو به خودم نمیدم اسمی رو که شاید با اعتقاداتش بعدها منافات داشته باشه براش انتخاب کنم . برای من همین که "انسان" باشه کافیه. در هر صورت رویکردها با هم متفاوته. امیدوارم شما هم در تربیت فرزندانتون موفق باشین.
این پست در مورد نظر دوستان در انتخاب اسم بود و من بیشتر از این پاسخ اظهارنظرهای حاشیه ای و نصیحت گونه رو نمیدم!.
بله متوجه ام از چه تفکری دارید صحبت می کنید، تفکر زندگی بر محور انسانیت!.... این تفکر خیلی وقته بین صاحب نظرانش فرو ریخته.
اما هستند کسانی که می خوان این مسیر رو یکبار دیگه خودشون برن و تجربه کنند!... موفق باشید🌹
من هم کاملا متوجه خاستگاه فکری شما هستم!
انسانیت همیشه (فارغ از ایدئولوژی مد نظر شما) مهم‌ترین ارزش بشر بوده و خواهد بود. من ترجیح میدم که به جای دگم بودن، مقلد بودن و چسبیدن به یک ایدئولوژی واحد، نکات خوب طرزفکرهای متفاوت رو کنار هم قرار بدم، تحلیل کنم و راهی رو که به نظرم درسته (و آسون هم بهش نرسیدم رو) ادامه بدم. حتما به بچه م هم (در کنار یاد دادن راه و رسم تحلیل و اندیشیدن) این فرصت و آزادی رو خواهم داد. بچه من یک انسان مستقله و جز دارایی های من نیست که بهش چیزی رو تحمیل کنم یا طرز فکرش رو کنترل کنم.
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند!
پ.ن. من قرار بود دیگه پاسخ اظهارنظرهای غیرمرتبط با این تاپیک رو ندم اما نگاه قضاوت‌گر و برخورنده شما رو نتونستم سکوت کنم. ای کاش یادبگیریم و بپذیریم آدمها طرز فکرهای متفاوتی دارند و قرار نیست همه شبیه شما رفتار کنن و عمل کنن. این نوع بحث‌های ریشه‌ای بیشتر از این در چنین مجالی نمی گنجه و قرار نیست با دو تا کامنت همدیگر رو متقاعد کنیم. شما هم موفق باشید!
