این مسأله براتون عادی شده؟؟یا هنوز به فکر درمان یا فرزند خواندگی هستین؟؟بچه نداشتن تو چه جنبه هایی از زندگی بیشتر تاثیر داره؟؟ من از پروسه درمان خسته شدم واقعا تحلیل برنده هست ...بعضی موقع ها فکر می کنم که دیگه ادامه ندم...لطفا اگه تجربه ای دارین و با این مسأله کنار اومدین بگین
ایشالله خدا دامنه همه رو سبز میکنه. نا امید نشین.
چرا نی نی نداری؟مشکل چیه؟
چرا ی بچه ب سرپرستی قبول نمیکنین🤔
من فقط میتونم بگم بچه نباید هدف یه زندگی بشه...
ببین الان ناباروی دیگه نیست همه با درمان بچه دار میشن.زمان میبره ولی میشه
این سوال فکر منم درگیر کرده😔
اگه هیچوقت بچه دار نشم زندگی چه شکلی میشه
حیف فقط تاپیک های چرت و پرت پر بازدید میشن😐
اتفاقا درمانو ول نکن الان خیلیا هستن مشکل دارن یکیش من
عادی نشدع دارم داغون میکنم خودمو با اینکه تازه دوسال ازدواج کردم
حرفای خواهرشوهر بدرد نخورمم رو اعصابمه
من دیگه بهش فکر نمیکنم. سرکارمیرم و از امسال هم میخام برگردم دانشگاه. راستش نداشتنش یه جورایی به نفع من شده. ۳۳ سالمه و میدونم اگه بخام درس رو شروع کنم دوباره اصلا دیگه فرصتش نمیشه. خدارو شکر شوهرم هم هیچ اصراری نمیکنه. آخر هفته هام قبل از این کرونا با تور میرفتیم بیرون شهر با دوستام...
والا من از دوران مجردی دوس داشتم چهار پنج تا بچه داشته باشم بیست سالگی ازدواج کردم بیست و یک سالگی سه قلوووووهام ب دنیا اومدن سرگرم بچه بزرگ کردن شدم چهار سال بعدش پسرم بدنیا اومد اصلا نفهمیدم کی شد ۲۹ سالم احساس میکنم جوونی نکردم 😭 شما هم فعلا جوونی کنید وقت واسه بچه زیاده
من 3ساله میگذره.مشکلمونم میدونیم.ولی دنبال درمان نیستیم یعنی همسرم نیس.گاهی ب فرزندخواندگی فکرمیکنم گاهی احساس کمبود نمیکنم ولی بیشتراوقاتم حسرت ب دلم.میگم چرا چرا....میشه کناراومد اگربقیه بزارن.ولی آرزوی هرمادری بچه دارشدنه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
