جواب لیلی به بیت معروف اگر با ما نبودش هیچ میلی چرا ظرف مرا بشکست لیلی

غزلی نوشته مجنون،برسد به دست لیلی

نَفَسم بگو کجایی که ستاره ی سهیلی؟!

دو سه خط گلایه دارم، که به عرض میرسانم:

من و میل اینچنینی!! تو چرا بدون میلی؟!

همه شب به انتظارت، غزلی سروده ام تا

تو یِ بی وفا بدانی ،که دلم گرفته خیلی

تو که پیش من نباشی ، همه ی دار و ندارم

قلمی .. دفتر شعری، دو سه واژه ی طُفیلی

تو نماز نیمه شبها .. تو نیایشی.. نه شعری!

تو شبیهِ یک دعایی،که مقدسی کُمیلی

من و پای لنگ شعرم، تو بگو چگونه روزی

برسد به گَرد پایت؟ که قطار روی ریلی

نکند خبر نداری؟ نَفَسم بیا که کار از

غزل و گریه و هق هق،به خدا گذشته خیلی