صمیمیت ممنوع

متشکرم از صحبت های دوست خوبم .وقتی این فشار ها بهت وارد میشد چیکار کردی؟چطور خودتو آروم کردی؟

من ۸ ساله خونه ی مادرشوهر زندگی میکنم .چند وقتی هست که تمااااااام فکر و ذکر همسرم شده پدر مادرش .تو خونه یه استکان این ور نمیذاره ولی وای برای اونا فقط منتظره چی دلشون بخاد .هم مالی .هم عاطفی .

دیگه کارم به جایی رسید که مثلا ساعت یازده شب از بیرون پیام میداد من امشب خونه ی بابام میخابم . 

محکم وایسادم .دیدم راهی جز قهر ندارم .یک ماه خونه ی پدر م بودم تا اینکه بالاخره اومد دنبالم .شرط گذاشتم که باید خونه‌رو عوض کنه .اونم گفت تا عید .اما الان که برگشتم هی میخان منو اذیت کنن 

سلام دوستان عزیز و بانو

در جهت ممنوعیت صمیمیت با همکاران ...یه سوال داشتم که ذهنمو مشغول کرده

من آدم کم حرف و درون گرایی هستم اهل دوست و رابطه و صمیمیت با کسی نیستم....همه وقتمو با کار و درس و ورزش و خانواده م سر میکنم...

من شاغل م و اگه همکارای شعبه عادت به دورهمی داشته باشن و همدیگه رو برا عصرونه خونه شون دعوت کنن و قصد شرکت در هیچ کدوم از مراسماشون رو نداشته باشید چطور دعوتشون رو جواب میدید در واقع چطور رد میکنید طوری که دیگه دور شما رو خط قرمزبکشن...بیشتر تو فکر پاسخ محترمانه دادن هستم تا ناراحت نشدنشون....مهم نیست برام که ازم دلخور و ناراحت بشن یا نه...چون من رویکرد خودمو تو زندگی م دارم...و اونا خواسته یا ناخواسته باید با همچین همکاری بسازن...

ممنون از راهنمایی تون

طنازعزیز خوشحالم که حالت خوبه والماس درونتوپیداکردی. 

منتها بابهای سنگین ولی ارزشش روداشت. 

ازتوی بعضی نوشته های قدیمتون متوجه شدم

من وشما وبرخی خانمهای این سرزمین رنج کشیدن

رو معنوی میدونستیم. ولی منم مثل شمایجایی به بعد

ازبس رنج کشیدم فهمیدم، من برای رنج خلق نشدم وازون ببعدبه هرکسی یاچیزی که بهم حس رنج میده یک نه بلندمیگم. هرچی رنج کشیدی بسه. ازین ببعدانشاله فقط وفقط خوبی ببینی وبرکت وشادی وفراوانی. 

طناز جان ممنون که برامون نوشتی

من بهت افتخار میکنم و واقعا امید میگیرم از نوشته هات

هرچند که قطعا برای خودت تلخه اتفاقاتی که برای زندگیت افتاده..

ولی همین که تو این راه تونستی واقعا مسئولیت زندگیت رو قبول کنی و خودت رو رشد بدی بزرگترین نقطه قوت زندگیته

و برای من و امثال من هم ایجاد انگیزه میکنه

نوع مشکلات قطعا باهم فرق میکنه  ولی یه چیزی این وسط ثابته و اون اینه که ماهم بتونیم مثل شما واقعا از روی صندلی قربانی بلندشیم و روی صندلی مسئول بشینیم و هرچیزی که مربوط به خودمونه رو درست کنیم و خودمونو رشد بدیم...

من ازت یاد گرفتم که هر اتفاقی توی زندگی یه پیامی رو داره برای ما

و اگه بتونیم راه درست رو انتخاب کنیم قطعا باعث رشدمون هم میشه.

شاید شما اگه همسر سازگار و زندگی خوبی داشتی هیچوقت به این فکر نمیفتادی که روی خودت کار کنی و رشد بدی خودت رو...

یه سری اتفاقات تلخه درد داره ولی همینا میتونه پله باشه برای رشد ما‌..اینا شعار نیست 

حتی اگه شعارم باشه طناز کسیه که تونست اینکارو بکنه و عملی کنه این حرفا رو  

ایشالله تنت سلامت باشه و خدا برای ادامه ی مسیر توان دوچندان بهت بده و به روزای خوب زندگیتم برسی رفیق

ان مع العسر یسرا

بحث مدارها و انرژی ها کاملا واقعیت داره ولی اینجوری نیس که شما هرجوری باشی همسرتم دقیقا همونجور باشه.اتفاقا گاهی پیش میاد که زن و شوهر تو ی ویژگی توی دوتا قطب مخالف باشن‌ تا همدیگه رو کامل کنن.

مثلا ی نفر ممکنه خیلی توخرج کردن حساب کتاب نکنه و ی نفر دیگه از جنس مخالف زیادی خسیس باشه خب دنیا سعی میکنه هردوی اونارو میزون کنه.  به  فرد اول برنامه ریزی واسه پولو یاد میده و به فرد دوم یادمیده که لازم نیس اینقد حساب کتاب کنه رو پول درنتیجه این دونفرو سر راه هم قرار میده تاهمو کامل کنن...

درمورد حرف دلو زدنم همینطوره.گاهی دوطرف شبیه هم نیستن تا کم و کاستی ها و زیاده روی های همو میزون کنن

ممنونم بیتا جان

بله واقعا ارزشش رو داشت!

من هم فهمیدم برای رنج کشیدن به این دنیا نیومدم و رسالت برتر و بزرگتری به عهده دارم.

خوشحالم دوستانی مثل شما دارم.

ممنونم بانو جان😊

حرفهات بهم قوت قلب داد و خوشحالم اگه بتونم کمکی کرده باشم تا کسی قدمی در جهت رشد و ارتقا و اقتدار خودش برداره.

درسته شاید اگر در این شرایط سخت قرار نگرفته بودم هیچ وقت یاد نمی گرفتم خودمو دوس داشته باشم و به خودم احترام بذارم و به حقیقت وجودم پی ببرم.

بازم بابت دعای خیرت ممنونم عزیزم😘😊

لایک لطفا ممنون از تایپکت بانو 

سلام طناز عزیزم....خوشحالم برات ...بایت تصمیمی ک گرفتی مصمم هستی و تا اخرش پای تصمیمت هستی

بنطرم تو یکی از زنان قدرتمندی ک ب گفته خودت این پروشه رشد یکسال طول کشید....

😍😍😍😍

ممنونم دوست عزیزم

سلام عزیزم می تونید بگید ما خانوادگی به تفریح یا مهمانی میریم 

وای خانوما چه حرفایی زده میشه و چه توضیح هاتی داده میشه که هیچ جایی نشنیدم و ندیدم.چقدر خوب خانواده های کمی و کیفی رو توضیح دادین.ممنونم.

من وقتی توی جمع چهل نفره خانواده شوهرم هستم انگار که بخاطر شلوغی و سر و صدا و همهمه گیج بشم همین طوری میشم.یه کاری بخوام انجام بدم اصلا نمی‌فهمم باید چکار کنم؟از بس که هولم.فک کنین باز بخوای یه نیش هم بشنوی ! عمرا بتونی با مغزت تجزیه و تحلیل کنی اون زمان که باز بتونی جواب بدی.من تنها عروس هستم متاسفانه.

مادرشوهر من وقتی دامادهاش جلو همه با دختراش بد صحبت میکنن چیزی نمیگه.فقط با اونایی که زورش بهشون میرسه بحث میکنه اما اونایی که بد جور خطرین و از خودش بی چاک ترن هیچ چی نمیگه.

اونا یه خانواده کیفی هستند.فک کنین نزدیک چهل نفرن!

فقط تنها عروس منم.مادرشوهر بنده وقتی اونجام توی جمع انگار به تنها کسی که زورش میرسه منم.یه جور انگار تشر بزنه یا با صدا بلندی حرف بزنه با من این طوریه.انگاری بخواد جلو بقیه دامادهاش زور نشون بده که اره منم کسیم و حضور دارم! من نمیدونم چطوری باهاش اون موقع ها حرف بزنم

لطفاً خانومای عزیز به تایپیک دومی من بیایین یه سر بزنین و راهنمایی کنین منو.به کمکتون احتیاج دارم.

 بیتا خانوم و خانومایی که تونستید راهتون رو بخوبی پیدا کنین نمیتونم اونجا تگ تون کنم بیایین

بانو ارتمیس عزیز میشه این تایپ اموزنده رو برام لایک کنید تا بعدا بخونم ممنون